|
ПАГАДНЕННЕ
ПАМIЖ УРАДАМ РЭСПУБЛIКI БЕЛАРУСЬ I УРАДАМ СЛАВАЦКАЙ
РЭСПУБЛIКI АБ ПАЗБЯГАННI ДВАЙНОГА ПАДАТКААБКЛАДАННЯ I
ПАПЯРЭДЖАННI ЎХIЛЕННЯ АД ВЫПЛАТЫ ПАДАТКАЎ У ДАЧЫНЕННI ДА
ПАДАТКАЎ НА ДАХОДЫ I МАЁМАСЦЬ *)
_____________________________
*) Уступiла ў сiлу 5 лiпеня 2000 г.
Урад Рэспублiкi Беларусь i Урад Славацкай Рэспублiкi, жадаючы
заключыць Пагадненне аб пазбяганнi двайнога падаткаабкладання i
папярэджаннi ўхiлення ад выплаты падаткаў у дачыненнi да падаткаў на
даходы i маёмасць, пагадзiлiся аб наступным:
Артыкул 1
Асобы, да якiх прымяняецца Пагадненне
Дадзенае Пагадненне прымяняецца да асоб, якiя з'яўляюцца
рэзiдэнтамi адной або абедзвюх Дагаворных Дзяржаў.
Артыкул 2
Падаткi, на якiя распаўсюджваецца Пагадненне
1. Дадзенае Пагадненне прымяняецца да падаткаў на даходы i
маёмасць, якiя спаганяюцца ад iмя Дагаворнай Дзяржавы або яе
палiтыка-адмiнiстрацыйных падраздзяленняў або мясцовых органаў
улады, незалежна ад спосабу iх спагнання.
2. Падаткамi на даходы i маёмасць лiчацца ўсе падаткi, што
спаганяюцца з агульнай сумы даходаў, агульнай сумы маёмасцi або з
элементаў даходу або маёмасцi, уключаючы падаткi з даходаў ад
адчужэння маёмасцi, падаткi на агульную суму заработнай платы, якая
выплачваецца прадпрыемствамi, а таксама падаткi на прырост кошту
маёмасцi.
3. Iснуючымi падаткамi, на якiя распаўсюджваецца Пагадненне,
з'яўляюцца, у прыватнасцi:
а) у Славацкай Рэспублiцы:
(i) падатак на даходы фiзiчных асоб;
(ii) падатак на даходы юрыдычных асоб;
(iii) падатак на нерухомую маёмасць (далей "славацкi падатак");
b) у Рэспублiцы Беларусь:
(i) падатак на даходы i прыбытак прадпрыемстваў, аб'яднанняў,
арганiзацый;
(ii) падаходны падатак з грамадзян; i
(iii) падатак на нерухомасць (далей "беларускi падатак").
4. Пагадненне распаўсюджваецца таксама на любыя iдэнтычныя або
па сутнасцi аналагiчныя падаткi, якiя спаганяюцца пасля даты
падпiсання дадзенага Пагаднення ў дапаўненне да iснуючых падаткаў,
або замест iх. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў паведамляюць
адзiн аднаму аб iстотных змяненнях, якiя ўнесены ў iх падатковыя
заканадаўствы.
Артыкул 3
Агульныя азначэннi
1. Для мэт дадзенага Пагаднення, калi з кантэксту не вынiкае
iншае:
а) тэрмiн "Славакiя" абазначае Славацкую Рэспублiку i пры
выкарыстаннi ў геаграфiчным сэнсе абазначае тэрыторыю, у дачыненнi
да якой Славацкая Рэспублiка ажыццяўляе суверэнныя правы i
юрысдыкцыю ў адпаведнасцi з заканадаўствам Славакii i мiжнародным
правам;
b) тэрмiн "Беларусь" абазначае Рэспублiку Беларусь i пры
выкарыстаннi ў геаграфiчным сэнсе абазначае тэрыторыю, што
знаходзiцца пад суверэнiтэтам Рэспублiкi Беларусь i якая ў
адпаведнасцi з заканадаўствам Беларусi i мiжнародным правам
знаходзiцца пад юрысдыкцыяй Рэспублiкi Беларусь;
с) тэрмiны "адна Дагаворная Дзяржава" i "другая Дагаворная
Дзяржава" абазначаюць, у залежнасцi ад кантэксту, Славакiю або
Беларусь;
d) тэрмiн "асоба" ўключае фiзiчную асобу, кампанiю i любое
iншае аб'яднанне асоб;
е) тэрмiн "кампанiя" абазначае любую юрыдычную асобу або любую
арганiзацыю, якая разглядаецца ў якасцi юрыдычнай асобы для мэт
падаткаабкладання;
f) тэрмiны "прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы" i
"прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы" абазначаюць адпаведна:
прадпрыемства, якiм кiруе рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы, i
прадпрыемства, якiм кiруе рэзiдэнт другой Дагаворнай Дзяржавы;
g) тэрмiн "мiжнародная перавозка" абазначае любую перавозку
марскiм, рачным, паветраным суднам, чыгуначным або аўтамабiльным
транспартным сродкам, што эксплуатуецца прадпрыемствам, якое
з'яўляецца рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, за выключэннем
выпадкаў, калi марское, рачное, паветранае судна, чыгуначны або
аўтамабiльны транспартны сродак эксплуатуецца выключна памiж
пунктамi ў другой Дагаворнай Дзяржаве;
h) тэрмiн "кампетэнтны орган" абазначае:
(i) у выпадку Славакii - Мiнiстра фiнансаў або яго паўнамоцнага
прадстаўнiка;
(ii) у выпадку Беларусi - Дзяржаўны падатковы камiтэт або яго
паўнамоцнага прадстаўнiка;
i) тэрмiн "грамадзянiн" абазначае:
(i) любую фiзiчную асобу, якая мае грамадзянства Дагаворнай
Дзяржавы;
(ii) любую юрыдычную асобу, таварыства або асацыяцыю, якiя
атрымлiваюць свой статус як такi па заканадаўству, што дзейнiчае ў
Дагаворнай Дзяржаве;
j) тэрмiн "палiтыка-адмiнiстрацыйнае падраздзяленне" адносiцца
толькi да Славакii.
2. Што датычыцца прымянення дадзенага Пагаднення ў любы час
Дагаворнай Дзяржавай, то любы тэрмiн, што не вызначаны ў iм, мае,
калi з кантэксту не вынiкае iншае, тое значэнне, якое ён мае ў гэты
час па заканадаўству гэтай Дзяржавы для мэт падаткаў, на якiя
распаўсюджваецца дадзенае Пагадненне.
Артыкул 4
Рэзiдэнт
1. Для мэт дадзенага Пагаднення тэрмiн "рэзiдэнт адной
Дагаворнай Дзяржавы" абазначае любую асобу, якая па заканадаўству
гэтай Дзяржавы падлягае падаткаабкладанню ў ёй на падставе
месцажыхарства, пастаяннага месцазнаходжання, месца рэгiстрацыi або
любой iншай аналагiчнай прыкметы. Лiчыцца, што сама Дагаворная
Дзяржава i яе любое палiтыка-адмiнiстрацыйнае падраздзяленне або
мясцовы орган улады з'яўляецца рэзiдэнтам гэтай Дзяржавы. Гэты
тэрмiн не распаўсюджваецца на любую асобу, якая падлягае
падаткаабкладанню ў гэтай Дзяржаве толькi ў дачыненнi да даходаў з
крынiц у гэтай Дзяржаве або маёмасцi, якая ў ёй знаходзiцца.
2. Калi ў адпаведнасцi з палажэннямi пункта 1 фiзiчная асоба
з'яўляецца рэзiдэнтам абедзвюх Дагаворных Дзяржаў, яе становiшча
вызначаецца наступным чынам:
а) яна лiчыцца рэзiдэнтам толькi той Дзяржавы, у якой яна мае
пастаяннае жыллё; калi яна мае пастаяннае жыллё ў абедзвюх
Дзяржавах, яна лiчыцца рэзiдэнтам той Дзяржавы, у якой яна мае больш
цесныя асабiстыя i эканамiчныя сувязi (цэнтр жыццёвых iнтарэсаў);
b) калi Дзяржава, у якой знаходзiцца цэнтр яе жыццёвых
iнтарэсаў, не можа быць вызначана, або калi яна не мае пастаяннага
жылля нi ў адной з Дзяржаў, яна лiчыцца рэзiдэнтам толькi той
Дзяржавы, у якой яна звычайна пражывае;
с) калi яна звычайна пражывае ў абедзвюх Дзяржавах, або калi
яна звычайна не пражывае нi ў адной з iх, яна лiчыцца рэзiдэнтам
толькi той Дзяржавы, грамадзянiнам якой яна з'яўляецца;
d) у выпадку ўзнiкнення цяжкасцей з вызначэннем пастаяннага
месцазнаходжання кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў вырашаюць
пытанне па ўзаемнай згодзе.
3. Калi ў адпаведнасцi з палажэннямi пункта 1 асоба, якая не
з'яўляецца фiзiчнай асобай, з'яўляецца рэзiдэнтам абедзвюх
Дагаворных Дзяржаў, кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў вырашаюць
пытанне па ўзаемнай згодзе.
Артыкул 5
Пастаяннае прадстаўнiцтва
1. Для мэт дадзенага Пагаднення тэрмiн "пастаяннае
прадстаўнiцтва" абазначае пастаяннае месца дзейнасцi, праз якое
поўнасцю або часткова ажыццяўляецца камерцыйная дзейнасць
прадпрыемства.
2. Тэрмiн "пастаяннае прадстаўнiцтва" ўключае, у прыватнасцi:
а) месца кiравання;
b) аддзяленне;
с) кантору;
d) фабрыку;
e) майстэрню; i
f) руднiк, нафтавую або газавую свiдравiну, кар'ер або любое
iншае месца здабычы прыродных рэсурсаў.
3. Будаўнiчая пляцоўка, або будаўнiчы або мантажны аб'ект,
з'яўляецца пастаянным прадстаўнiцтвам, толькi калi ён працягваецца
больш як 12 месяцаў.
4. Нягледзячы на папярэднiя палажэннi гэтага артыкула, тэрмiн
"пастаяннае прадстаўнiцтва" не разглядаецца як той, якi ўключае:
а) выкарыстанне збудаванняў выключна для мэт захоўвання,
дэманстрацыi або пастаўкi тавараў або вырабаў, якiя належаць
прадпрыемству;
b) утрыманне запасаў тавараў або вырабаў, якiя належаць
прадпрыемству, выключна ў мэтах захоўвання, дэманстрацыi або
пастаўкi;
с) утрыманне запасаў тавараў або вырабаў, якiя належаць
прадпрыемству, выключна для мэт перапрацоўкi другiм прадпрыемствам;
d) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для мэт
закупкi тавараў або вырабаў або для збору iнфармацыi для
прадпрыемства;
е) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для мэт
ажыццяўлення для прадпрыемства любой iншай дзейнасцi падрыхтоўчага
або дапаможнага характару;
f) утрыманне пастаяннага месца дзейнасцi выключна для любога
спалучэння вiдаў дзейнасцi, што названы ў падпунктах "а"-"е", пры
ўмове, што такая дзейнасць у цэлым пастаяннага месца дзейнасцi, якая
вынiкае з гэтага спалучэння, мае падрыхтоўчы або дапаможны характар.
5. Нягледзячы на палажэннi пунктаў 1 i 2, калi асоба - iншая,
чым агент з незалежным статусам, да якой прымяняецца пункт 6,
дзейнiчае ад iмя прадпрыемства i мае, i звычайна выкарыстоўвае ў
Дагаворнай Дзяржаве паўнамоцтвы заключаць кантракты ад iмя
прадпрыемства, то лiчыцца, што гэта прадпрыемства мае пастаяннае
прадстаўнiцтва ў гэтай Дзяржаве ў дачыненнi да любой дзейнасцi, якую
гэта асоба ажыццяўляе для прадпрыемства, калi дзейнасць такой асобы
не абмежавана той, якая прадстаўлена ў пункце 4 i якая, калi яна
ажыццяўляецца праз пастаяннае месца дзейнасцi, не робiць гэта
пастаяннае месца дзейнасцi пастаянным прадстаўнiцтвам згодна з
палажэннямi гэтага пункта.
6. Прадпрыемства не разглядаецца як тое, якое мае пастаяннае
прадстаўнiцтва ў Дагаворнай Дзяржаве, толькi на той падставе, што
яно ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у гэтай Дзяржаве праз брокера,
камiсiянера або любога iншага агента з незалежным статусам пры
ўмове, што гэтыя асобы дзейнiчаюць у рамках сваёй звычайнай
прафесiянальнай дзейнасцi.
7. Той факт, што кампанiя, якая з'яўляецца рэзiдэнтам адной
Дагаворнай Дзяржавы, кантралюе або кантралюецца кампанiяй, якая
з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы, або якая
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у гэтай другой Дзяржаве (праз
пастаяннае прадстаўнiцтва або iншым чынам), сам па сабе не
пераўтварае адну з гэтых кампанiй у пастаяннае прадстаўнiцтва
другой.
Артыкул 6
Даходы ад нерухомай маёмасцi
1. Даходы, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы
ад нерухомай маёмасцi (уключаючы даход ад сельскай або лясной
гаспадаркi), якая знаходзiцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, могуць
абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. Тэрмiн "нерухомая маёмасць" мае тое значэнне, якое ён мае па
заканадаўству Дагаворнай Дзяржавы, у якой знаходзiцца гэта маёмасць.
Гэты тэрмiн у любым выпадку ўключае маёмасць, дапаможную ў дачыненнi
да нерухомасцi, жывёлу i абсталяванне, якiя выкарыстоўваюцца ў
сельскай i лясной гаспадарцы, правы, да якiх прымяняюцца палажэннi
агульнага права ў дачыненнi да зямельнай уласнасцi, узуфрукт
нерухомай маёмасцi i правы на пераменныя або фiксаваныя плацяжы як
кампенсацыя за распрацоўку або права на распрацоўку мiнеральных
запасаў, крынiц i iншых прыродных рэсурсаў; марскiя, рачныя,
паветраныя судны, чыгуначны i аўтамабiльны транспарт не разглядаюцца
ў якасцi нерухомай маёмасцi.
3. Палажэннi пункта 1 прымяняюцца да даходаў, якiя
атрымлiваюцца ад прамога выкарыстання, здачы ўнаём або выкарыстання
нерухомай маёмасцi ў любой iншай форме.
4. Палажэннi пунктаў 1 i 3 прымяняюцца таксама да даходаў ад
нерухомай маёмасцi прадпрыемства i да даходаў ад нерухомай маёмасцi,
якая выкарыстоўваецца для аказання незалежных асабiстых паслуг.
Артыкул 7
Прыбытак ад камерцыйнай дзейнасцi
1. Прыбытак прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы абкладаецца
падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве, калi толькi гэта прадпрыемства не
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве праз
пастаяннае прадстаўнiцтва, якое размешчана там. Калi прадпрыемства
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць, як зазначана вышэй, прыбытак
гэтага прадпрыемства можа абкладацца падаткам у другой Дзяржаве, але
толькi ў той частцы, якая адносiцца да гэтага пастаяннага
прадстаўнiцтва.
2. З улiкам палажэнняў пункта 3 гэтага артыкула, калi
прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы ажыццяўляе камерцыйную
дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве праз пастаяннае
прадстаўнiцтва, якое там размешчана, то ў кожнай Дагаворнай Дзяржаве
гэтаму пастаяннаму прадстаўнiцтву залiчваецца прыбытак, якi яно
магло б атрымаць у выпадку, калi б яно было адасобленым i асобным
прадпрыемствам, што занята такой жа або аналагiчнай дзейнасцю ў
такiх жа або аналагiчных умовах i дзейнiчае цалкам незалежна ад
прадпрыемства, пастаянным прадстаўнiцтвам якога яно з'яўляецца.
3. Пры вызначэннi прыбытку пастаяннага прадстаўнiцтва
дапускаецца вылiчэнне выдаткаў, што панесены для мэт такога
пастаяннага прадстаўнiцтва, уключаючы кiраўнiцкiя i
агульнаадмiнiстрацыйныя выдаткi, што панесены як у Дагаворнай
Дзяржаве, дзе размешчана пастаяннае прадстаўнiцтва, так i за яе
межамi.
4. Паколькi вызначэнне ў Дагаворнай Дзяржаве прыбытку, якi
адносiцца да пастаяннага прадстаўнiцтва, на аснове прапарцыянальнага
размеркавання агульнай сумы прыбытку прадпрыемства яго розным
падраздзяленням з'яўляецца звычайнай практыкай, нiшто ў пункце 2 не
перашкаджае гэтай Дагаворнай Дзяржаве вызначыць падаткаабкладаемы
прыбытак з дапамогай такога размеркавання, як гэта прынята на
практыцы. Аднак выбраны метад размеркавання павiнен даваць вынiкi,
якiя адпавядаюць прынцыпам гэтага артыкула.
5. Нiякi прыбытак не адносiцца да пастаяннага прадстаўнiцтва на
падставе простай закупкi пастаянным прадстаўнiцтвам тавараў або
вырабаў для прадпрыемства.
6. Для мэт папярэднiх пунктаў прыбытак, якi адносiцца да
пастаяннага прадстаўнiцтва, вызначаецца кожны год адным i тым жа
метадам, калi толькi не будзе дастатковай i важкай прычыны для яго
змянення.
7. Калi прыбытак уключае вiды даходаў, якiя разглядаюцца асобна
ў iншых артыкулах дадзенага Пагаднення, палажэннi гэтых артыкулаў не
закранаюцца палажэннямi дадзенага артыкула.
Артыкул 8
Мiжнародны транспарт
1. Прыбытак прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы ад
эксплуатацыi марскiх, рачных, паветраных суднаў, чыгуначнага або
аўтамабiльнага транспарта ў мiжнародных перавозках абкладаецца
падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.
2. Для мэт гэтага артыкула прыбытак ад эксплуатацыi марскiх,
рачных, паветраных суднаў, чыгуначнага або аўтамабiльнага транспарта
ў мiжнародных перавозках уключае таксама прыбытак ад арэнды на
аснове судна без экiпажа марскiх, рачных, паветраных суднаў,
чыгуначнага або аўтамабiльнага транспарта пры выкарыстаннi ў
мiжнародных перавозках, калi прыбытак ад такой арэнды другарадны ў
дачыненнi да прыбытку, аб якiм гаворыцца ў пункце 1.
3. Палажэннi пункта 1 прымяняюцца таксама да прыбытку ад удзелу
ў пуле, сумеснай дзейнасцi або мiжнародным транспартным агенцтве.
Артыкул 9
Асацыiраваныя прадпрыемствы
1. У выпадку, калi:
а) прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы прама або ўскосна
ўдзельнiчае ў кiраваннi, кантролi або маёмасцi прадпрыемства другой
Дагаворнай Дзяржавы або
b) адны i тыя ж асобы прама або ўскосна ўдзельнiчаюць у
кiраваннi, кантролi або маёмасцi прадпрыемства адной Дагаворнай
Дзяржавы i прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы,
i ў кожным выпадку памiж двума прадпрыемствамi ў iх камерцыйных
або фiнансавых узаемаадносiнах ствараюцца або ўстанаўлiваюцца ўмовы,
адрозныя ад тых, якiя мелi б месца памiж двума незалежнымi
прадпрыемствамi, тады любы прыбытак, якi мог бы быць налiчаны аднаму
з iх, але з-за наяўнасцi гэтых умоў не быў яму налiчаны, можа быць
уключаны ў прыбытак гэтага прадпрыемства i, адпаведна, абкладзены
падаткам.
2. У выпадку, калi адна Дагаворная Дзяржава ўключае ў прыбытак
прадпрыемства гэтай Дзяржавы - i адпаведна абкладае падаткам -
прыбытак, па якому прадпрыемства другой Дагаворнай Дзяржавы было
абкладзена падаткам у гэтай другой Дзяржаве, i прыбытак, такiм чынам
уключаны, з'яўляецца прыбыткам, якi быў бы налiчаны прадпрыемству
першай названай Дзяржавы, калi б умовы ўзаемаадносiн памiж двума
прадпрыемствамi былi б умовамi, якiя iснуюць памiж незалежнымi
прадпрыемствамi, тады гэта другая Дзяржава робiць адпаведную
карэкцiроўку ў суме падатку, якi спаганяецца з гэтага прыбытку. Пры
вызначэннi такой карэкцiроўкi павiнны быць разгледжаны iншыя
палажэннi дадзенага Пагаднення, а кампетэнтныя органы Дагаворных
Дзяржаў могуць пракансультавацца адзiн з адным.
3. Палажэннi пункта 2 не прымяняюцца ў выпадку свядомага
занiжэння падатковай базы.
Артыкул 10
Дывiдэнды
1. Дывiдэнды, што выплачваюцца кампанiяй, якая з'яўляецца
рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, рэзiдэнту другой Дагаворнай
Дзяржавы, могуць абкладацца падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.
2. Аднак такiя дывiдэнды могуць таксама абкладацца падаткамi ў
той Дагаворнай Дзяржаве, рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя, што
выплачвае дывiдэнды, i ў адпаведнасцi з заканадаўствам гэтай
Дзяржавы, але, калi сапраўдны ўладальнiк дывiдэндаў з'яўляецца
рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы, спаганяемы падатак не
перавышае:
а) 10 працэнтаў валавой сумы дывiдэндаў, калi сапраўдным
уладальнiкам з'яўляецца кампанiя (iншая, чым таварыства), якая
непасрэдна валодае не менш чым 25 працэнтамi капiталу кампанii, што
выплачвае дывiдэнды;
b) 15 працэнтаў валавой сумы дывiдэндаў ва ўсiх iншых выпадках.
3. Тэрмiн "дывiдэнды" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле
абазначае даход ад акцый усiх вiдаў, або iншых правоў, што не
з'яўляюцца даўгавымi патрабаваннямi, якiя даюць права на ўдзел у
прыбытку, а таксама даход ад iншых правоў, якi падлягае такому ж
падатковаму рэжыму, як даходы ад акцый, у адпаведнасцi з
заканадаўствам той Дзяржавы, рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя,
што размяркоўвае прыбытак.
4. Палажэннi пунктаў 1 i 2 не прымяняюцца, калi сапраўдны
ўладальнiк дывiдэндаў, як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы,
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве,
рэзiдэнтам якой з'яўляецца кампанiя, што выплачвае дывiдэнды, праз
пастаяннае прадстаўнiцтва, якое размешчана там, або аказвае ў гэтай
другой Дзяржаве незалежныя асабiстыя паслугi з пастаяннай базы, якая
размешчана там, i холдынг, у дачыненнi да якога выплачваюцца
дывiдэнды, сапраўды адносiцца да такога пастаяннага прадстаўнiцтва
або пастаяннай базы. У такiм выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула
7 або артыкула 14 - у залежнасцi ад абставiн.
5. У выпадку, калi кампанiя, якая з'яўляецца рэзiдэнтам адной
Дагаворнай Дзяржавы, атрымлiвае прыбытак або даходы з другой
Дагаворнай Дзяржавы, гэта другая Дзяржава не абкладае падаткам
дывiдэнды, якiя выплачваюцца кампанiяй, за выключэннем калi такiя
дывiдэнды выплачваюцца рэзiдэнту гэтай другой Дзяржавы або калi
ўдзел, у дачыненнi да якога выплачваюцца дывiдэнды, сапраўды звязаны
з пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай, што размешчаны ў
гэтай другой Дзяржаве, i не падвяргае неразмеркаваны прыбытак
кампанii падатку на неразмеркаваны прыбытак кампанii, нават калi
выплачваемыя дывiдэнды або неразмеркаваны прыбытак складаюцца
поўнасцю або часткова з прыбытку або даходаў, якiя ўзнiкаюць у такой
другой Дзяржаве.
Артыкул 11
Працэнты
1. Працэнты, якiя ўзнiкаюць у адной Дагаворнай Дзяржаве i
выплачваюцца рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца
падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.
2. Аднак такiя працэнты могуць таксама абкладацца падаткамi ў
той Дагаворнай Дзяржаве, у якой яны ўзнiкаюць, i ў адпаведнасцi з
заканадаўствам гэтай Дзяржавы, але, калi сапраўдны ўладальнiк
працэнтаў з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы,
спаганяемы падатак не перавышае 10 працэнтаў валавой сумы працэнтаў.
Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў па ўзаемнай згодзе
ўстанаўлiваюць спосаб прымянення гэтага абмежавання.
3. Нягледзячы на палажэннi пункта 2, працэнты, якiя ўзнiкаюць у
адной Дагаворнай Дзяржаве, атрымальнiкам i сапраўдным уладальнiкам
якiх з'яўляецпа Урад другой Дагаворнай Дзяржавы або Цэнтральны
(Нацыянальны) банк гэтай Дзяржавы, вызваляюцца ад падатку ў першай
названай Дзяржаве.
4. Тэрмiн "працэнты" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле
абазначае даход ад даўгавых патрабаванняў любога вiду, без
залежнасцi ад iпатэчнага забеспячэння i без залежнасцi ад валодання
правам на ўдзел у прыбытках даўжнiка, i ў прыватнасцi, даход ад
урадавых каштоўных папер i даход ад аблiгацый або даўгавых
абавязацельстваў, уключаючы прэмii i выйгрышы па гэтых каштоўных
паперах, аблiгацыях або даўгавых абавязацельствах. Штрафы за
несвоечасовыя выплаты не разглядаюцца ў якасцi працэнтаў для мэт
гэтага артыкула.
5. Палажэннi пунктаў 1 i 2 не прымяняюцца, калi сапраўдны
ўладальнiк працэнтаў, як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы,
ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве, у
якой узнiкаюць працэнты, праз пастаяннае прадстаўнiцтва, што
размешчана там, або аказвае ў гэтай другой Дзяржаве незалежныя
асабiстыя паслугi з пастаяннай базы, што размешчана там, i даўгавое
патрабаванне, на падставе якога выплачваюцца працэнты, сапраўды
звязана з такiм пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай. У
такiм выпадку прымяняюцца палажэннi артыкула 7 або артыкула 14 - у
залежнасцi ад абставiн.
6. Лiчыцца, што працэнты ўзнiкаюць у Дагаворнай Дзяржаве, калi
плацельшчыкам з'яўляецца сама гэта Дзяржава, яе
палiтыка-адмiнiстрацыйнае падраздзяленне, мясцовы орган улады або
рэзiдэнт гэтай Дзяржавы. Калi, аднак, асоба, якая выплачвае
працэнты, незалежна ад таго, з'яўляецца яна рэзiдэнтам Дагаворнай
Дзяржавы цi не, мае ў Дагаворнай Дзяржаве пастаяннае прадстаўнiцтва
або пастаянную базу, у сувязi з якiмi ўзнiкла запазычанасць, па якой
выплачваюцца працэнты, i выдаткi па выплаце гэтых працэнтаў нясе
такое пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянная база, то лiчыцца, што
такiя працэнты ўзнiкаюць у той Дзяржаве, у якой размешчана
пастаяннае прадстаўнiцтва або пастаянная база.
7. Калi па прычыне асаблiвых адносiн памiж плацельшчыкам i
сапраўдным уладальнiкам або памiж iмi абодвума i якой-небудзь трэцяй
асобай сума працэнтаў, што адносiцца да даўгавога патрабавання, у
сувязi з якiм яны выплачваюцца, перавышае суму, якая была б
узгоднена памiж плацельшчыкам i сапраўдным уладальнiкам пры
адсутнасцi такiх адносiн, то палажэннi гэтага артыкула прымяняюцца
толькi да апошняй названай сумы. У такiм выпадку залiшняя частка
плацяжу па-ранейшаму абкладаецца падаткам у адпаведнасцi з
заканадаўствам кожнай Дагаворнай Дзяржавы з належным улiкам iншых
палажэнняў дадзенага Пагаднення.
Артыкул 12
Роялцi
1. Роялцi, якiя ўзнiкаюць у адной Дагаворнай Дзяржаве i
выплачваюцца рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, могуць абкладацца
падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. Аднак такiя роялцi могуць таксама абкладацца падаткам у той
Дагаворнай Дзяржаве, у якой яны ўзнiкаюць, i ў адпаведнасцi з
заканадаўствам гэтай Дзяржавы, але калi сапраўдны ўладальнiк роялцi
з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы, спаганяемы падатак
не перавышае:
а) 5 працэнтаў валавой сумы роялцi ў выпадку плацяжоў, аб якiх
гаворыцца ў падпункце а) пункта 3;
b) 10 працэнтаў валавой сумы роялцi ў выпадку плацяжоў, аб якiх
гаворыцца ў падпункце b) пункта 3;
с) 10 працэнтаў валавой сумы роялцi ў выпадку плацяжоў, аб якiх
гаворыцца ў падпункце с) пункта 3.
3. Тэрмiн "роялцi" пры выкарыстаннi ў гэтым артыкуле абазначае
плацяжы любога вiду, што атрыманы ў якасцi ўзнагароджання за
выкарыстанне або за прадастаўленне права выкарыстання:
а) любога аўтарскага права на творы лiтаратуры, мастацтва або
навукi, уключаючы кiнафiльмы, або фiльмы або плёнкi, i iншыя сродкi
перадачы выявы або гуку;
b) любога патэнта, гандлёвай маркi, дызайну, чарцяжа або
мадэлi, схемы, сакрэтнай формулы або працэсу, або за iнфармацыю, што
датычыцца прамысловага, камерцыйнага, або навуковага вопыту, або за
выкарыстанне або прадастаўленне права выкарыстання прамысловага,
камерцыйнага або навуковага вопыту;
с) любых транспартных сродкаў.
4. Палажэннi пунктаў 1 i 2 не прымяняюцца, калi сапраўдны
уладальнiк роялцi, як рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы, ажыццяўляе
камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай Дзяржаве, у якой узнiкаюць
роялцi, праз пастаяннае прадстаўнiцтва, што размешчана там, або
аказвае ў гэтай другой Дагаворнай Дзяржаве незалежныя асабiстыя
паслугi з пастаяннай базы, што размешчана там, i права або маёмасць,
у дачыненнi да якiх выплачваюцца роялцi, сапраўды звязаны з такiм
пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай. У такiм выпадку
прымяняюцца палажэннi артыкула 7 або артыкула 14 - у залежнасцi ад
абставiн.
5. Лiчыцца, што роялцi ўзнiкаюць у Дагаворнай Дзяржаве, калi
плацельшчыкам з'яўляецца сама гэта Дзяржава, яе
палiтыка-адмiнiстрацыйнае падраздзяленне, мясцовы орган улады або
рэзiдэнт гэтай Дзяржавы. Калi, аднак, асоба, якая выплачвае роялцi,
незалежна ад таго, з'яўляецца яна рэзiдэнтам Дагаворнай Дзяржаве цi
не, мае ў Дагаворнай Дзяржаве пастаяннае прадстаўнiцтва або
пастаянную базу, у сувязi з якiмi ўзнiкла абавязацельства выплачваць
роялцi, i такiя роялцi выплачваюцца такiм пастаянным прадстаўнiцтвам
або пастаяннай базай, тады лiчыцца, што роялцi ўзнiкаюць у той
Дагаворнай Дзяржаве, у якой размешчана пастаяннае прадстаўнiцтва або
пастаянная база.
6. Калi па прычыне асаблiвых адносiн памiж плацельшчыкам i
сапраўдным уладальнiкам, або памiж iмi абодвума i якой-небудзь
трэцяй асобай, сума роялцi, што адносiцца да выкарыстання права або
iнфармацыi, на падставе якiх яны выплачваюцца, перавышае суму, якая
была б узгоднена памiж плацельшчыкам i сапраўдным уладальнiкам пры
адсутнасцi такiх адносiн, палажэннi гэтага артыкула прымяняюцца
тодькi да апошняй названай сумы. У такiм выпадку залiшняя частка
плацяжоў па-ранейшаму абкладаецца падаткам у адпаведнасцi з
заканадаўствам кожнай Дагаворнай Дзяржавы з належным улiкам iншых
палажэнняў дадзенага Пагаднення.
Артыкул 13
Даходы ад адчужэння маёмасцi
1. Даходы, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы
ад адчужэння нерухомай маёмасцi, аб якой гаворыцца ў артыкуле 6, што
знаходзiцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, могуць абкладацца
падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.
2. Даходы ад адчужэння маёмасцi, iншай, чым нерухомая маёмасць,
якая складае частку камерцыйнай маёмасцi пастаяннага прадстаўнiцтва,
якое прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы мае ў другой Дагаворнай
Дзяржаве, або маёмасцi, iншай, чым нерухомая маёмасць, што адносiцца
да пастаяннай базы, якая даступна рэзiдэнту адной Дагаворнай
Дзяржавы ў другой Дагаворнай Дзяржаве для аказання незалежных
асабiстых паслуг, уключаючы такiя даходы ад адчужэння такога
пастаяннага прадстаўнiцтва (асобна або ў сукупнасцi з цэлым
прадпрыемствам) або такой пастаяннай базы, могуць абкладацца
падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
3. Даходы, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы
ад адчужэння марскiх, рачных, паветраных суднаў, чыгуначнага або
аўтамабiльнага транспарта, што эксплуатуюцца ў мiжнародных
перавозках, або маёмасцi, iншай, чым нерухомая маёмасць, што
адносiцца да эксплуатацыi такiх марскiх, рачных, паветраных суднаў,
чыгуначнага або аўтамабiльнага транспарта, абкладаюцца падаткам
толькi ў гэтай Дзяржаве.
4. Даходы ад адчужэння любой маёмасцi, акрамя пералiчанай у
пунктах 1, 2 i 3, абкладаюцца падаткам толькi ў той Дагаворнай
Дзяржаве, рэзiдэнтам якой з'яўляецца асоба, якая адчужае маёмасць.
Артыкул 14
Незалежныя асабiстыя паслугi
1. Даход, якi атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ад
аказання прафесiянальных паслуг або iншай дзейнасцi незалежнага
характару, абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве, за
выключэннем выпадкаў, калi ён мае рэгулярна даступную пастаянную
базу ў другой Дагаворнай Дзяржаве для ажыццяўлення гэтай дзейнасцi.
Калi ён мае такую пастаянную базу, даход можа абкладацца падаткам у
другой Дзяржаве, але толькi па даходу, якi можа быць аднесены да
гэтай пастаяннай базы.
2. Тэрмiн "прафесiянальныя паслугi" ўключае, у прыватнасцi,
незалежную навуковую, лiтаратурную, мастацкую, адукацыйную або
выкладчыцкую дзейнасць, таксама як i незалежную дзейнасць урачоў,
адвакатаў, iнжынераў, архiтэктараў, зубных урачоў i бухгалтараў.
3. Для мэт дадзенага Пагаднення тэрмiн "пастаянная база"
абазначае пастаяннае месца, такое, як кабiнет або офiс, праз якое
поўнасцю або часткова ажыццяўляецца дзейнасць фiзiчнай асобы, якая
прадастаўляе незалежныя асабiстыя паслугi.
Артыкул 15
Залежныя асабiстыя паслугi
1. З улiкам палажэнняў артыкулаў 16, 18 i 19 заработная плата i
iншыя падобныя ўзнагароджаннi, якiя атрымлiвае рэзiдэнт адной
Дагаворнай Дзяржавы за работу па найму, абкладаюцца падаткам толькi
ў гэтай Дзяржаве, калi толькi работа па найму не ажыццяўляецца ў
другой Дагаворнай Дзяржаве. Калi работа па найму ажыццяўляецца такiм
чынам, то ўзнагароджаннi, што атрыманы ў сувязi з гэтым, могуць
абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. Нягледзячы на палажэннi пункта 1, узнагароджанне, якое
атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы за работу па найму,
што ажыццяўляецца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, абкладаецца падаткам
толькi ў першай названай Дзяржаве, калi:
а) атрымальнiк знаходзiцца ў другой Дзяржаве на працягу перыяду
або перыядаў, якiя не перавышаюць увогуле 183 днi на працягу любога
дванаццацiмесячнага перыяду, якi пачынаецца або заканчваецца ў
адпаведным каляндарным годзе, i
b) узнагароджанне выплачваецца наймальнiкам або ад iмя
наймальнiка, якi не з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дзяржавы, i
с) выдаткi па выплаце ўзнагароджання не нясе пастаяннае
прадстаўнiцтва або пастаянная база, якую наймальнiк мае ў другой
Дзяржаве.
3. Нягледзячы на папярэднiя палажэннi гэтага артыкула,
узнагароджанне, якое атрымлiваецца за работу па найму, што
ажыццяўляецца на борце марскога, рачнога, паветранага судна,
чыгуначнага або аўтамабiльнага транспартнага сродку, якi
эксплуатуецца ў мiжнародных перавозках прадпрыемствам адной
Дагаворнай Дзяржавы, можа абкладацца падаткам у гэтай Дзяржаве.
Артыкул 16
Ганарары дырэктараў
Ганарары дырэктараў i iншыя падобныя выплаты, якiя атрымлiвае
рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў якасцi члена савета дырэктараў
кампанii, якая з'яўляецца рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы,
могуць абкладацца падаткамi ў гэтай другой Дзяржаве.
Артыкул 17
Артысты i спартсмены
1. Нягледзячы на палажэннi артыкулаў 14 i 15, даход, якi
атрымлiвае рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ў якасцi работнiка
мастацтваў, такога, як артыст тэатра, кiно, радыё або тэлебачання,
або музыканта, або ў якасцi спартсмена, ад яго асабiстай дзейнасцi
як такой, што ажыццяўляецца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, можа
абкладацца падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. У выпадку, калi даход ад асабiстай дзейнасцi, якая
ажыццяўляецца работнiкам мастацтваў або спартсменам у такой яго
якасцi, налiчваецца не самому работнiку мастацтваў або спартсмену, а
другой асобе, гэты даход, нягледзячы на палажэннi артыкулаў 7, 14 i
15, можа абкладацца падаткам у той Дагаворнай Дзяржаве, у якой
ажыццяўляецца дзейнасць работнiка мастацтваў або спартсмена.
3. Нягледзячы на палажэннi пунктаў 1 i 2, даход, што атрымлiвае
рэзiдэнт адной Дагаворнай Дзяржавы ад яго асабiстай дзейнасцi ў
якасцi работнiка мастацтваў або спартсмена, абкладаецца падаткам
толькi ў гэтай Дзяржаве, калi дзейнасць ажыццяўляецца ў другой
Дагаворнай Дзяржаве ў рамках праграмы культурнага i спартыўнага
абмену, што адобрана абедзвюма Дагаворнымi Дзяржавамi, i такая
дзейнасць поўнасцю або ў асноўным фiнансуецца з дзяржаўных фондаў
той цi iншай Дзяржавы.
Артыкул 18
Пенсii
1. З улiкам палажэнняў пункта 2 артыкула 19 пенсii i iншыя
падобныя ўзнагароджаннi, якiя выплачваюцца рэзiдэнту Дагаворнай
Дзяржавы за работу па найму ў мiнулым, абкладаюцца падаткам толькi ў
гэтай Дзяржаве.
2. Нягледзячы на палажэннi пункта 1, пенсii i iншыя выплаты,
што ажыццяўляюцца ў адпаведнасцi з заканадаўствам па сацыяльнаму
забеспячэнню адной Дагаворнай Дзяржавы, абкладаюцца падаткам толькi
ў гэтай Дзяржаве.
Артыкул 19
Дзяржаўная служба
1. а) Заработная плата i iншае аналагiчнае ўзнагароджанне,
iншае, чым пенсiя, якiя выплачваюцца Дагаворнай Дзяржавай, або яе
палiтыка-адмiнiстрацыйным падраздзяленнем, або мясцовым органам
улады фiзiчнай асобе за паслугi, што аказваюцца гэтай Дзяржаве, або
падраздзяленню, або органу ўлады, абкладаюцца падаткам толькi ў
гэтай Дзяржаве.
b) Аднак такая заработная плата i iншае аналагiчнае
ўзнагароджанне абкладаюцца падаткам толькi ў другой Дагаворнай
Дзяржаве, калi паслугi аказваюцца ў гэтай Дзяржаве i фiзiчная асоба
з'яўляецца рэзiдэнтам гэтай Дзяржавы, якая:
i) з'яўляецца грамадзянiнам гэтай Дзяржавы, або
ii) не стала рэзiдэнтам гэтай Дзяржавы толькi з мэтай аказання
паслуг.
2. а) Любая пенсiя, якая выплачваецца Дагаворнай Дзяржавай, або
яе палiтыка-адмiнiстрацыйным падраздзяленнем, або мясцовым органам
улады, або з фондаў, што створаны iмi, фiзiчнай асобе за паслугi,
што аказаны гэтай Дзяржаве, або падраздзяленню, або органу ўлады,
абкладаецца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.
b) Аднак такая пенсiя абкладаецца падаткам толькi ў другой
Дагаворнай Дзяржаве, калi фiзiчная асоба з'яўляецца рэзiдэнтам i
грамадзянiнам гэтай Дзяржавы.
3. Палажэннi артыкулаў 15, 16, 17 i 18 прымяняюцца да
заработнай платы i iншага падобнага ўзнагароджання, i да пенсiй за
паслугi, што аказваюцца ў сувязi з камерцыйнай дзейнасцю, якая
ажыццяўляецца Дагаворнай Дзяржавай, або яе палiтыка-адмiнiстрацыйным
падраздзяленнем, або мясцовым органам улады.
Артыкул 20
Студэнты
Выплаты, якiя атрымлiвае студэнт або навучэнец, якi з'яўляецца
або непасрэдна перад прыездам у адну Дагаворную Дзяржаву з'яўляўся
рэзiдэнтам другой Дагаворнай Дзяржавы i знаходзiцца ў першай
названай Дзяржаве выключна з мэтай атрымання адукацыi або
праходжання практыкi, атрымлiвае для мэт яго ўтрымання, навучання
або практыкi, не абкладаюцца падаткам у гэтай Дзяржаве пры ўмове,
што такiя выплаты ўзнiкаюць з крынiц за межамi гэтай Дзяржавы.
Артыкул 21
Iншыя даходы
1. Вiды даходаў рэзiдэнта Дагаворнай Дзяржавы, незалежна ад
месца iх узнiкнення, якiя не названы ў папярэднiх артыкулах
дадзенага Пагаднення, абкладаюцца падаткамi толькi ў гэтай Дзяржаве.
2. Палажэннi пункта 1 не прымяняюцца да даходаў, iншых, чым
даход ад нерухомай маёмасцi, што вызначана ў пункце 2 артыкула 6,
калi атрымальнiк такiх даходаў, як рэзiдэнт адной Дагаворнай
Дзяржавы, ажыццяўляе камерцыйную дзейнасць у другой Дагаворнай
Дзяржаве праз пастаяннае прадстаўнiцтва, што размешчана там, або
аказвае ў гэтай другой Дзяржаве незалежныя асабiстыя паслугi з
пастаяннай базы, што размешчана там, i права або маёмасць, у
дачыненнi да якiх выплачваецца даход, сапраўды звязана з такiм
пастаянным прадстаўнiцтвам або пастаяннай базай. У такiм выпадку
прымяняюцца палажэннi артыкула 7 або артыкула 14 - у залежнасцi ад
абставiн.
Артыкул 22
Маёмасць
1. Маёмасць, што прадстаўлена нерухомай маёмасцю, аб якой
гаворыцца ў артыкуле 6, якая належыць рэзiдэнту адной Дагаворнай
Дзяржавы i знаходзiцца ў другой Дагаворнай Дзяржаве, можа абкладацца
падаткам у гэтай другой Дзяржаве.
2. Маёмасць, што прадстаўлена маёмасцю, iншай, чым нерухомая
маёмасць, якая з'яўляецца часткай камерцыйнай маёмасцi пастаяннага
прадстаўнiцтва, якое прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы мае ў
другой Дагаворнай Дзяржаве, або маёмасцю, iншай, чым нерухомая
маёмасць, што адносiцца да пастаяннай базы, якая даступна рэзiдэнту
адной Дагаворнай Дзяржавы ў другой Дагаворнай Дзяржаве ў мэтах
аказання незалежных асабiстых паслуг, можа абкладацца падаткам у
гэтай другой Дзяржаве.
3. Маёмасць, што прадстаўлена марскiмi, рачнымi, паветранымi
суднамi, чыгуначным або аўтамабiльным транспартам, якi належыць
рэзiдэнту адной Дагаворнай Дзяржавы i эксплуатуецца ў мiжнародных
перавозках, i маёмасцю, iншай, чым нерухомая маёмасць, якая
адносiцца да эксплуатацыi такiх марскiх, рачных, паветраных суднаў,
чыгуначнага або аўтамабiльнага транспарта, абкладаецца падаткам
толькi ў гэтай Дагаворнай Дзяржаве.
4. Усе iншыя часткi маёмасцi рэзiдэнта Дагаворнай Дзяржавы
абкладаюцца падаткам толькi ў гэтай Дзяржаве.
Артыкул 23
Устараненне двайнога падаткаабкладання
1. У выпадку Славакii двайное падаткаабкладанне ўстараняецца
наступным чынам:
Славакiя пры абкладаннi падаткам сваiх рэзiдэнтаў можа ўключыць
у базу падаткаабкладання, з якой спаганяюцца такiя падаткi, вiды
даходу або маёмасцi, якiя ў адпаведнасцi з палажэннямi дадзенага
Пагаднення могуць таксама абкладацца падаткам у Беларусi, але
дазваляе ў якасцi вылiчэння з сумы падатку, што вылiчаны з такой
базы, суму, роўную падатку, што аплачаны ў Беларусi. Такое
вылiчэнне, аднак, не павiнна перавышаць той часткi славацкага
падатку, як было падлiчана да прадастаўлення вылiчэння, якая
адпавядае даходу або маёмасцi, якiя ў адпаведнасцi з палажэннямi
дадзенага Пагаднення могуць абкладацца падаткам у Беларусi.
2. У выпадку Беларусi двайное падаткаабкладанне ўстараняецца
наступным чынам:
Калi рэзiдэнт Беларусi атрымлiвае даход або валодае маёмасцю,
якая ў адпаведнасцi з палажэннямi дадзенага Пагаднення можа
абкладацца падаткам у Славакii, тады Беларусь дазваляе:
а) у якасцi вылiчэння з падатку на даход гэтага рэзiдэнта суму,
роўную падатку на даход, што аплачаны ў Славакii;
b) у якасцi вылiчэння з падатку на маёмасць гэтага рэзiдэнта
суму, роўную падатку на маёмасць, што аплачаны ў Славакii.
Такое вылiчэнне, аднак, у любым выпадку не павiнна перавышаць
той часткi падатку з даходу або падатку з маёмасцi, як было
падлiчана да прадастаўлення вылiчэння, якая адносiцца, у залежнасцi
ад абставiн, да даходу або маёмасцi, якiя могуць абкладацца падаткам
у Славакii.
3. Калi ў адпаведнасцi з любым палажэннем дадзенага Пагаднення
даход, што атрыманы рэзiдэнтам адной Дагаворнай Дзяржавы, вызвалены
ад падатку ў гэтай Дзяржаве, такая Дзяржава можа тым не менш пры
вылiчэннi сумы падатку на астатнi даход такога рэзiдэнта прыняць да
ўвагi вызвалены даход.
Артыкул 24
Недыскрымiнацыя
1. Грамадзяне адной Дагаворнай Дзяржавы не падлягаюць у другой
Дагаворнай Дзяржаве любому падаткаабкладанню або любому звязанаму з
iм патрабаванню, iншаму або больш цяжкаму, чым падаткаабкладанне i
звязаныя з iм патрабаваннi, якiм падлягаюць або могуць падлягаць
грамадзяне гэтай другой Дзяржавы пры тых жа абставiнах, у
прыватнасцi, у дачыненнi да пастаяннага месцазнаходжання. Гэта
палажэнне таксама прымяняецца, нягледзячы на палажэннi артыкула 1,
да асоб, якiя не з'яўляюцца рэзiдэнтамi адной або абедзвюх
Дагаворных Дзяржаў.
2. Падаткаабкладанне пастаяннага прадстаўнiцтва, якое
прадпрыемства адной Дагаворнай Дзяржавы мае ў другой Дагаворнай
Дзяржаве, не павiнна быць менш спрыяльным у гэтай другой Дзяржаве,
чым падаткаабкладанне прадпрыемстваў гэтай другой Дзяржавы, якiя
ажыццяўляюць падобную дзейнасць. Гэта палажэнне не разглядаецца як
тое, што абавязвае адну Дагаворную Дзяржаву прадастаўляць рэзiдэнтам
другой Дагаворнай Дзяржавы якiя-небудзь асабiстыя льготы, вызваленнi
i скiдкi ў падаткаабкладаннi на падставе грамадзянскага статуса або
сямейных абавязацельстваў, якiя яна прадастаўляе сваiм рэзiдэнтам.
3. За выключэннем выпадкаў, калi прымяняюцца палажэннi пункта 1
артыкула 9, пункта 7 артыкула 11 або пункта 6 артыкула 12, працэнты,
роялцi i iншыя выплаты, якiя выконвае прадпрыемства адной Дагаворнай
Дзяржавы рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы, падлягаюць, у мэтах
вызначэння падаткаабкладаемага прыбытку такога прадпрыемства,
вылiчэнням на тых жа ўмовах, як калi б яны былi выплачаны рэзiдэнту
першай названай Дзяржавы. Падобным чынам любыя даўгi прадпрыемства
адной Дагаворнай Дзяржавы рэзiдэнту другой Дагаворнай Дзяржавы
падлягаюць у мэтах вызначэння падаткаабкладаемай маёмасцi такога
прадпрыемства вылiчэнням на тых жа ўмовах, што i даўгi рэзiдэнту
першай названай Дзяржавы.
4. Прадпрыемствы адной Дагаворнай Дзяржавы, маёмасць якiх
поўнасцю або часткова належыць аднаму або некалькiм рэзiдэнтам
другой Дагаворнай Дзяржавы або прама або ўскосна кантралюецца iмi,
не падлягаюць у першай названай Дзяржаве любому падаткаабкладанню
або любому звязанаму з iм патрабаванню, iншаму або больш цяжкаму,
чым падаткаабкладанне i звязаныя з iм патрабаваннi, якiм
падвяргаюцца або могуць падвяргацца падобныя прадпрыемствы першай
названай Дзяржавы.
5. Палажэннi гэтага артыкула, нягледзячы на палажэннi артыкула
2, прымяняюцца да падаткаў любога роду i вiду.
Артыкул 25
Працэдура ўзаемнага пагаднення
1. Калi асоба лiчыць, што дзеяннi адной або абедзвюх Дагаворных
Дзяржаў прыводзяць або прывядуць да падаткаабкладання яе не ў
адпаведнасцi з палажэннямi дадзенага Пагаднення, яна можа, незалежна
ад сродкаў абароны, якiя прадугледжаны нацыянальным заканадаўствам
гэтых Дагаворных Дзяржаў, прадставiць сваю справу для разгляду ў
кампетэнтны орган Дагаворнай Дзяржавы, рэзiдэнтам якой яна
з'яўляецца, або, калi яе выпадак падпадае пад дзеянне пункта 1
артыкула 24, той Дагаворнай Дзяржавы, грамадзянiнам якой яна
з'яўляецца. Заява павiнна быць прадстаўлена на працягу трох гадоў з
даты першага паведамлення аб дзеяннях, што прыводзяць да
падаткаабкладання не ў адпаведнасцi з палажэннямi дадзенага
Пагаднення.
2. Кампетэнтны орган iмкнецца, калi ён палiчыць заяву
абгрунтаванай, i калi ён сам не ў стане прыйсцi да здавальняючага
рашэння, вырашыць пытанне па ўзаемнай згодзе з кампетэнтным органам
другой Дагаворнай Дзяржавы з мэтай пазбягання падаткаабкладання,
якое не адпавядае дадзенаму Пагадненню. Любая дасягнутая
дамоўленасць выконваецца ў межах часовых абмежаванняў, што маюцца ў
нацыянальных заканадаўствах Дагаворных Дзяржаў.
3. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў iмкнуцца вырашаць па
ўзаемнай згодзе любыя цяжкасцi або сумненнi, якiя ўзнiкаюць пры
тлумачэннi або прымяненнi дадзенага Пагаднення. Яны могуць таксама
кансультавацца для мэт устаранення двайнога падаткаабкладання ў
выпадках, якiя не прадугледжаны дадзеным Пагадненнем.
4. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў могуць уступаць у
прамыя кантакты адзiн з адным у мэтах дасягнення пагаднення ў
разуменнi папярэднiх пунктаў. Калi акажацца пажаданым для дасягнення
пагаднення правесцi вусны абмен думкамi, такi абмен можа адбыцца з
дапамогай камiсii, якая складаецца з прадстаўнiкоў кампетэнтных
органаў Дагаворных Дзяржаў.
Артыкул 26
Абмен iнфармацыяй
1. Кампетэнтныя органы Дагаворных Дзяржаў абменьваюцца такой
iнфармацыяй, якая неабходна для выканання палажэнняў дадзенага
Пагаднення або ўнутранага заканадаўства Дагаворных Дзяржаў, што
датычыцца падаткаў, на якiя распаўсюджваецца дадзенае Пагадненне ў
той ступенi, у якой падаткаабкладанне па гэтаму заканадаўству не
супярэчыць дадзенаму Пагадненню. Абмен iнфармацыяй не абмяжоўваецца
артыкулам 1. Любая iнфармацыя, што атрымана Дагаворнай Дзяржавай,
лiчыцца канфiдэнцыяльнай такiм жа чынам, як i iнфармацыя, што
атрымана ў рамках нацыянальнага заканадаўства гэтай Дзяржавы, i
раскрываецца толькi асобам або органам (уключаючы суды i
адмiнiстрацыйныя органы), якiя звязаны з вызначэннем або сысканнем,
прымусовым спагнаннем або выкананнем рашэнняў або разборам заяў у
дачыненнi да падаткаў, на якiя распаўсюджваецца Пагадненне. Такiя
асобы або органы выкарыстоўваюць iнфармацыю толькi для такiх мэт.
Яны могуць раскрываць iнфармацыю ў ходзе адкрытага судовага
пасяджэння або пры прыняццi судовых рашэнняў.
2. Нi ў якiм выпадку палажэннi пункта 1 не будуць тлумачыцца як
тыя, што абавязваюць адну Дагаворную Дзяржаву:
а) праводзiць адмiнiстрацыйныя меры, якiя супярэчаць
заканадаўству або адмiнiстрацыйнай практыцы гэтай або другой
Дагаворнай Дзяржавы;
b) прадастаўляць iнфармацыю, якую нельга атрымаць па
заканадаўству або ў ходзе звычайнай адмiнiстрацыйнай практыкi гэтай
або другой Дагаворнай Дзяржавы;
с) прадастаўляць iнфармацыю, якая раскрывала б якую-небудзь
гандлёвую, прадпрымальнiцкую, прамысловую, камерцыйную або
прафесiянальную тайну або гандлёвы працэс, або iнфармацыю, раскрыццё
якой супярэчыла б дзяржаўнай палiтыцы.
Артыкул 27
Члены дыпламатычных прадстаўнiцтваў i консульскiх устаноў
Нiякiя палажэннi дадзенага Пагаднення не закранаюць падатковых
прывiлей членаў дыпламатычных прадстаўнiцтваў або консульскiх
устаноў, што прадастаўлены агульнымi нормамi мiжнароднага права або
палажэннямi спецыяльных пагадненняў.
Артыкул 28
Уваходжанне ў сiлу
1. Дагаворныя Дзяржавы паведамляюць адна адной аб выкананнi
ўнутрыдзяржаўных патрабаванняў, якiя неабходны для ўваходжання ў
сiлу дадзенага Пагаднення.
2. Дадзенае Пагадненне ўваходзiць у сiлу праз трыццаць дзён з
даты апошняга з паведамленняў, аб якiх гаворыцца ў пункце 1, i яго
палажэннi прымяняюцца ў абедзвюх Дагаворных Дзяржавах:
а) у дачыненнi да падаткаў, што ўтрыманы з крынiцы, да сумаў
даходаў, якiя атрыманы першага або пасля першага студзеня
каляндарнага года, наступнага за годам, у якiм Пагадненне ўваходзiць
у сiлу;
b) у дачыненнi да iншых падаткаў на даходы i маёмасць, да
падаткаў, што спаганяюцца за любы падатковы год, якi пачынаецца
першага або пасля першага студзеня каляндарнага года, наступнага за
годам, у якiм Пагадненне ўваходзiць у сiлу.
3. З даты ўваходжання ў дзеянне дадзенага Пагаднення спыняецца
прымяненне Шматбаковага Пагаднення аб устараненнi двайнога
падаткаабкладання даходаў i маёмасцi фiзiчных асоб, якое падпiсана ў
Мiшкольцы 27 мая 1997 года, i Шматбаковага Пагаднення аб устараненнi
двайнога падаткаабкладання даходаў i маёмасцi юрыдычных асоб, якое
падпiсана ва Улан-Батары 19 мая 1978 года, у адносiнах памiж
Славацкай Рэспублiкай i Рэспублiкай Беларусь.
Артыкул 29
Спыненне дзеяння
Дадзенае Пагадненне застаецца ў сiле да той пары, пакуль яго
дзеянне не будзе спынена адной з Дагаворных Дзяржаў. Любая
Дагаворная Дзяржава можа спынiць дзеянне Пагаднення па дыпламатычных
каналах, шляхам паведамлення аб спыненнi дзеяння не менш чым за 6
месяцаў да заканчэння любога каляндарнага года, наступнага за
перыядам у пяць гадоў з даты ўваходжання Пагаднення ў сiлу. У такiм
выпадку дзеянне Пагаднення спыняецца:
а) у дачыненнi да падаткаў, што ўтрыманы з крынiцы з сумаў
даходаў, што атрыманы першага або пасля першага студзеня
каляндарнага года, наступнага за годам, у якiм дадзена паведамленне
аб спыненнi дзеяння;
b) у дачыненнi да iншых падаткаў на даходы i падаткаў на
маёмасць, па падатках, што спаганяюцца за любы падатковы год, якi
пачынаецца першага або пасля першага студзеня каляндарнага года,
наступнага за годам, у якiм дадзена паведамленне аб спыненнi
дзеяння.
У пацвярджэнне чаго нiжэйпадпiсаныя, адпаведным чынам на тое
ўпаўнаважаныя, падпiсалi дадзенае Пагадненне.
Здзейснена ў горадзе Брацiславе 12 лiпеня 1999 года ў двух
сапраўдных экземплярах, кожны на беларускай, славацкай i англiйскай
мовах. У выпадку разыходжання ў тлумачэннi перавагу мае тэкст на
англiйскай мове.
ПРАТАКОЛ
да Пагаднення памiж Урадам Рэспублiкi Беларусь i
Урадам Славацкай Рэспублiкi аб пазбяганнi двайнога
падаткаабкладання i папярэджаннi ўхiлення ад выплаты
падаткаў у дачыненнi да падаткаў на даходы i маёмасць
У час падпiсання Пагаднення памiж Урадам Рэспублiкi Беларусь i
Урадам Славацкай Рэспублiкi аб пазбяганнi двайнога падаткаабкладання
i папярэджаннi ўхiлення ад выплаты падаткаў у дачыненнi да падаткаў
на даходы i маёмасць нiжэйпадпiсаныя дамовiлiся, што наступныя
палажэннi складаюць неад'емную частку Пагаднення.
Да пункта 2 артыкула 6:
Разумеецца, што да ўнясення адпаведных змяненняў у заканадаўчыя
акты Беларусi тэрмiн "нерухомая маёмасць", як ён выкладзены ў пункце
2 артыкула 6 дадзенага Пагаднення, будзе прымяняцца Беларуссю толькi
ў той частцы, у якой ён змяшчаецца ў яе заканадаўстве.
Да пункта 2 с) артыкула 12:
Разумеецца, што валавая сума роялцi прадстаўляе сабой рознiцу
памiж поўнай сумай плацяжу i коштам транспартных сродкаў або даходу.
Для гэтай мэты падатковая база вылiчваецца ў адпаведнасцi з
унутраным заканадаўствам Дагаворных Дзяржаў.
У сведчанне чаго нiжэйпадпiсаныя, адпаведным чынам на тое
ўпаўнаважаныя, падпiсалi гэты Пратакол.
Здзейснена ў горадзе Брацiславе 12 лiпеня 1999 года ў двух
сапраўдных экземплярах, кожны на беларускай, славацкай i англiйскай
мовах. У выпадку разыходжання ў тлумачэннi перавагу мае тэкст на
англiйскай мове.
За Урад За Урад
Рэспублiкi Беларусь Славацкай Рэспублiкi
Подпiс Подпiс
|
