|
ПАСТАНОВА САВЕТА МІНІСТРАЎ РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ
15 чэрвеня 2006 г. № 762
АБ НЕКАТОРЫХ ПЫТАННЯХ АХОВЫ
ГІСТОРЫКА-КУЛЬТУРНАЙ СПАДЧЫНЫ
[Изменения и дополнения:
Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 31
декабря 2006 г. № 1803 (Национальный реестр правовых актов
Республики Беларусь, 2007 г., № 14, 5/24509)]
У адпаведнасці з Законам Рэспублікі Беларусь ад 9 студзеня
2006 года «Аб ахове гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі
Беларусь» Савет Міністраў Рэспублікі Беларусь ПАСТАНАЎЛЯЕ:
1. Зацвердзіць прыкладзеныя:
Палажэнне аб парадку вядзення Дзяржаўнага спіса гісторыка-
культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь;
Палажэнне аб парадку фарміравання Банка звестак аб гісторыка-
культурнай спадчыне Рэспублікі Беларусь і парадку азнаямлення з
інфармацыяй, якая змяшчаецца ў ім;
Палажэнне аб парадку выдачы дазволу на выкананне работ на
гісторыка-культурных каштоўнасцях;
Палажэнне аб парадку выдачы пасведчанняў на права выканання
навукова-даследчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях і
кіраўніцтва распрацоўкай навукова-праектнай дакументацыі на
выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гісторыка-культурных
каштоўнасцях;
Палажэнне аб Беларускай рэспубліканскай навукова-метадычнай
радзе па пытаннях гісторыка-культурнай спадчыны пры Міністэрстве
культуры;
склад Беларускай рэспубліканскай навукова-метадычнай рады па
пытаннях гісторыка-культурнай спадчыны пры Міністэрстве культуры.
2. Унесці ў Палажэнне аб ахове археалагічных аб’ектаў пры
правядзенні земляных і будаўнічых работ, зацверджанае пастановай
Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 22 мая 2002 г. № 651
(Национальный реестр правовых актов Республики Беларусь, 2002 г.,
№ 59, 5/10482), наступныя змяненні і дапаўненні:
2.1. пункт 2 дапоўніць абзацам сёмым наступнага зместу:
«дазвол дзяржаўнай навуковай установы «Інстытут гісторыі
Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі» - дакумент, які выдаецца
дзяржаўнай навуковай установай «Інстытут гісторыі Нацыянальнай
акадэміі навук Беларусі» ва ўстаноўленым парадку і з’яўляецца
пацвярджэннем прадастаўленага Нацыянальнай акадэміяй навук Беларусі
выканаўцам права на правядзенне археалагiчных даследаванняў.»;
2.2. у пункце 3:
у частцы першай словы «Законам Рэспублікі Беларусь «Аб ахове
гісторыка-культурнай спадчыны» (Ведамасці Вярхоўнага Савета
Рэспублікі Беларусь, 1992 г., № 30, арт. 504)» замяніць словамі
«Законам Рэспублікі Беларусь ад 9 студзеня 2006 года «Аб ахове
гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь» (Национальный
реестр правовых актов Республики Беларусь, 2006 г., № 9, 2/1195)»;
частку другую выкласці ў наступнай рэдакцыі:
«Характар дзейнасцi ў дачыненнi да археалагiчных аб'ектаў,
якiя не з'яўляюцца матэрыяльнымi гiсторыка-культурнымi
каштоўнасцямi, вызначаецца Міністэрствам культуры на падставе
заключэння дзяржаўнай навуковай установы «Інстытут гісторыі
Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі». Правядзенне земляных i
будаўнiчых работ на тэрыторыi археалагiчнага аб'екта ажыццяўляецца
па ўзгадненню з Міністэрствам культуры.»;
2.3. у пунктах 5 і 6 словы «дзяржаўным органам аховы гісторыка-
культурнай спадчыны» замяніць словамі «Міністэрствам культуры»;
2.4. частку другую пункта 7 выкласці ў наступнай рэдакцыі:
«Меры па ахове археалагічных аб’ектаў у зоне земляных і
будаўнічых работ распрацоўваюцца арганізацыямі, якім выдадзены
дазвол дзяржаўнай навуковай установы «Інстытут гісторыі Нацыянальнай
акадэмii навук Беларусі» ў адпаведнасці з дагаворамі, заключанымі
дзяржаўнай навуковай установай «Інстытут гісторыі Нацыянальнай
акадэміі навук Беларусі» з юрыдычнымі, фізічнымі асобамі, якія
вядуць праектаванне ў названых зонах.»;
2.5. з пункта 8 словы «і распрацоўка» выключыць;
2.6. пункт 10 выкласці ў наступнай рэдакцыі:
«10. Міністэрства культуры, а таксама археолагі, кваліфікацыя
якіх пацверджана пасведчаннем на права выканання навукова-даследчых
работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях і кіраўніцтва
распрацоўкай навукова-праектнай дакументацыі на выкананне
рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гісторыка-культурных
каштоўнасцях, маюць права сваім рашэннем прыпыніць земляныя і
будаўнічыя работы ў выпадку з’яўлення пагрозы пашкоджання ці
знішчэння археалагічнага аб’екта.»;
2.7. пункт 11 выкласці ў наступнай рэдакцыі:
«11. Юрыдычныя i фiзiчныя асобы ў выпадку выяўлення
археалагiчных аб'ектаў пры правядзеннi земляных i будаўнiчых работ
павiнны паведамiць аб гэтым Міністэрству культуры i прыпынiць
далейшае вядзенне работ.
На падставе звароту Міністэрства культуры дзяржаўная навуковая
ўстанова «Інстытут гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі»
дае заключэнне аб навуковай вартасці выяўленага аб’екта і прапануе
меры па яго ахове.»;
2.8. частку другую пункта 12 выкласці ў наступнай рэдакцыі:
«Інфармацыя аб размяшчэнні археалагічных аб’ектаў, якая
атрымана ў ходзе правядзення земляных і будаўнічых работ,
прадстаўляецца навуковымі арганізацыямі археалагічнага профілю,
выканаўцам якіх прадастаўлена права на правядзенне археалагiчных
даследаванняў. Дадзеная iнфармацыя ўключае ў сябе iлюстраваныя i
тэкставыя матэрыялы, якiя распрацоўваюцца на аснове сучасных
картаграфiчных матэрыялаў, узгадняюцца дзяржаўнай навуковай
установай «Інстытут гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі» i
Міністэрствам культуры, пасля чаго зацвярджаюцца дзяржаўнымi
органамi землекарыстання.»;
2.9. пункт 13 дапоўніць словамі «, якая пацверджана
пасведчаннем на права выканання навукова-даследчых работ на
гісторыка-культурных каштоўнасцях і кіраўніцтва распрацоўкай
навукова-праектнай дакументацыі на выкананне рэстаўрацыйна-
аднаўленчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях»;
2.10. у пункце 14 словы «, выдадзенага Нацыянальнай акадэмiяй
навук Беларусi» замяніць словамі «Міністэрства культуры».
3. Міністэрству культуры да 31 снежня 2006 г. унесці ў Савет
Міністраў Рэспублікі Беларусь прапанову аб пацвярджэнні статусу
гісторыка-культурных каштоўнасцей, уключаных у Дзяржаўны спіс
гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь да дня
ўступлення ў дзеянне Закона Рэспублікі Беларусь ад 9 студзеня 2006
года «Аб ахове гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь».
4. Прызнаць страціўшымі сілу:
пастанову Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 16
кастрычніка 1998 г. № 1590 «Аб Беларускай рэспубліканскай навукова-
метадычнай радзе па пытаннях гісторыка-культурнай спадчыны пры
Міністэрстве культуры» (Собрание декретов, указов Президента и
постановлений Правительства Республики Беларусь, 1998 г., № 29, арт.
758);
пастанову Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 25 верасня
2002 г. № 1314 «Аб унясенні змяненняў і дапаўненняў у пастанову
Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 16 кастрычніка 1998 г. №
1590» (Национальный реестр правовых актов Республики Беларусь, 2002
г., № 111, 5/11189);
пастанову Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 25 лістапада
2004 г. № 1497 «Аб унясенні змяненняў у пастанову Савета Міністраў
Рэспублікі Беларусь ад 16 кастрычніка 1998 г. № 1590» (Национальный
реестр правовых актов Республики Беларусь, 2004 г., № 190, 5/15225).
5. Дадзеная пастанова ўступае ў сілу з 24 ліпеня 2006 г.
Прэм'ер-міністр Рэспублікі Беларусь С.Сідорскі
ЗАЦВЕРДЖАНА
Пастанова
Савета Міністраў
Рэспублікі Беларусь
15.06.2006 № 762
ПАЛАЖЭННЕ
аб парадку вядзення Дзяржаўнага спіса гісторыка-культурных
каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь
ГЛАВА 1
АГУЛЬНЫЯ ПАЛАЖЭННІ
1. Дадзенае Палажэнне распрацавана ў адпаведнасці з Законам
Рэспублікі Беларусь ад 9 студзеня 2006 года «Аб ахове гісторыка-
культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь» (Национальный реестр
правовых актов Республики Беларусь, 2006 г., № 9, 2/1195) (далей -
Закон) і ўстанаўлівае парадак вядзення Дзяржаўнага спіса гісторыка-
культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь (далей - Дзяржаўны спіс)
у мэтах забеспячэння захавання звестак аб гісторыка-культурных
каштоўнасцях.
2. Дзяржаўны спіс згодна з пастановай Савета Міністраў
Рэспублікі Беларусь ад 29 мая 2001 г. № 784 «О Перечне
информационных ресурсов, имеющих государственное значение»
(Национальный реестр правовых актов Республики Беларусь, 2001 г.,
№ 56, 5/6111) уключаны ў Пералік інфармацыйных рэсурсаў, якія маюць
дзяржаўнае значэнне, і зарэгістраваны ў Беларускім навукова-
даследчым цэнтры электроннай дакументацыі.
3. Вядзенне Дзяржаўнага спіса ажыццяўляецца Міністэрствам
культуры.
4. Вядзенне Дзяржаўнага спіса ўключае:
разгляд прапаноў аб наданнi матэрыяльнаму аб'екту і (або)
нематэрыяльным праяўленням творчасцi чалавека статуса гiсторыка-
культурнай каштоўнасцi Беларускай рэспубліканскай навукова-
метадычнай радай па пытаннях гісторыка-культурнай спадчыны пры
Міністэрстве культуры (далей - Навукова-метадычная рада);
падрыхтоўку праектаў пастаноў Савета Міністраў Рэспублікі
Беларусь аб наданнi матэрыяльнаму аб'екту і (або) нематэрыяльным
праяўленням творчасцi чалавека статусу гiсторыка-культурнай
каштоўнасцi і катэгорыі гiсторыка-культурнай каштоўнасцi;
унясенне аб’ектаў, якім нададзены статус гiсторыка-культурнай
каштоўнасцi, ў Дзяржаўны спіс;
падрыхтоўку праектаў пастаноў Савета Міністраў Рэспублікі
Беларусь аб пазбаўленні статусу гiсторыка-культурнай каштоўнасцi і
пры неабходнасці аб змяненні катэгорыі гісторыка-культурнай
каштоўнасці;
выключэнне аб’ектаў, якія пазбаўлены статусу гiсторыка-
культурных каштоўнасцей, з Дзяржаўнага спіса.
5. Дзяржаўны спіс з’яўляецца асноўным дакументам дзяржаўнага
ўліку гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь.
ГЛАВА 2
СКЛАД ДЗЯРЖАЎНАГА СПІСА
6. Дзяржаўны спiс змяшчае наступныя раздзелы:
6.1. гiсторыка-культурныя каштоўнасцi, якiя знаходзяцца на
тэрыторыi Рэспублiкi Беларусь. У гэты раздзел уносяцца звесткi аб
матэрыяльных i нематэрыяльных гiсторыка-культурных каштоўнасцях,
якiя знаходзяцца на тэрыторыi Рэспублiкi Беларусь (незалежна ад iх
паходжання);
6.2. гiсторыка-культурныя каштоўнасцi, якiя згодна з
заканадаўствам знаходзяцца за межамi Рэспублiкi Беларусь. У гэты
раздзел уносяцца звесткi аб матэрыяльных i нематэрыяльных гiсторыка-
культурных каштоўнасцях, якiя пры дакументальна пацверджаным
беларускiм паходжаннi апынулiся за межамi Рэспублiкi Беларусь у
парадку, што адпавядае нормам мiжнароднага права, а таксама звесткi
аб увасобленых нематэрыяльных гiсторыка-культурных каштоўнасцях,
носьбiты якiх пры бясспрэчным (у тым лiку прызнаным iмi самiмi)
беларускiм паходжаннi (нацыянальнасцi) не маюць грамадзянства
Рэспублiкi Беларусь;
6.3. гiсторыка-культурныя каштоўнасцi, якiя незаконна
знаходзяцца за межамi Рэспублiкi Беларусь. У гэты раздзел уносяцца
звесткi аб матэрыяльных i нематэрыяльных гiсторыка-культурных
каштоўнасцях, якiя ў парушэнне норм мiжнароднага права пры
дакументальна пацверджаным беларускiм паходжаннi апынулiся за межамi
Рэспублiкi Беларусь;
6.4. гiсторыка-культурныя каштоўнасцi, якiя знiклi цi страчаны
пры нявысветленых абставiнах. У гэты раздзел уносяцца звесткi аб
матэрыяльных i нематэрыяльных гiсторыка-культурных каштоўнасцях,
наяўнасць якiх дакументальна засведчана, пры ўмове адсутнасцi
бясспрэчных дакументальных звестак аб знiшчэннi гэтых гiсторыка-
культурных каштоўнасцей;
6.5. гiсторыка-культурныя каштоўнасцi, якiя знаходзяцца пад
пагрозай знiшчэння, страты цi знiкнення. У гэты раздзел уносяцца
звесткi аб матэрыяльных i нематэрыяльных гiсторыка-культурных
каштоўнасцях, якiя знаходзяцца пад пагрозай знiшчэння, страты цi
знiкнення, з указаннем прычын, што выклiкаюць пагрозу, i мер,
неабходных для захавання гэтых гiсторыка-культурных каштоўнасцей.
7. Пры ўключэннi комплекснай гiсторыка-культурнай каштоўнасцi
ў Дзяржаўны спiс у гэты спiс уключаецца таксама кожны з яе
матэрыяльных аб'ектаў або нематэрыяльных праяўленняў творчасцi
чалавека, якi ўваходзіць у склад комплекснай гiсторыка-культурнай
каштоўнасцi i па сваiх адметных духоўных, мастацкiх i (або)
дакументальных вартасцях можа лiчыцца асобнай гiсторыка-культурнай
каштоўнасцю.
8. Кожны раздзел Дзяржаўнага спіса складаецца са звестак аб
уключаных у дадзены спіс гiсторыка-культурных каштоўнасцях, якія
змяшчаюцца ў наступных графах:
шыфр;
назва;
датаванне;
месцазнаходжанне;
катэгорыя;
дата і нумар пратакола пасяджэння Навукова-метадычнай рады;
дата і нумар пастановы Савета Міністраў Рэспублiкi Беларусь;
8.1. шыфр гiсторыка-культурнай каштоўнасцi складаецца з
дзесяці знакаў па наступнай схеме:
х х х х хххххх
8.1.1. першы знак у шыфры дае спасылку на месца, дзе пастаянна
знаходзіцца гiсторыка-культурная каштоўнасць, па наступнай
нумарацыі:
1 - Брэсцкая вобласць;
2 - Віцебская вобласць;
3 - Гомельская вобласць;
4 - Гродзенская вобласць;
5 - Магілёўская вобласць;
6 - Мінская вобласць;
7 - г. Мінск;
8 - па-за межамі Рэспублiкi Беларусь;
8.1.2. другі знак у шыфры адпавядае віду гiсторыка-культурнай
каштоўнасці згодна з артыкулам 12 Закона:
1 - матэрыяльныя нерухомыя гiсторыка-культурныя каштоўнасці;
2 - матэрыяльныя рухомыя гiсторыка-культурныя каштоўнасцi;
3 - нематэрыяльныя гiсторыка-культурныя каштоўнасцi;
8.1.3. трэці знак у шыфры - катэгорыя гiсторыка-культурнай
каштоўнасці;
8.1.4. чацвёрты знак у шыфры прадстаўляе звесткі аб гiсторыка-
культурнай каштоўнасці ў адпаведнасці з яе характарыстыкамі,
вызначанымі ў артыкулах 13-15, а таксама артыкуле 1 Закона:
А - дакументальныя помнiкi;
Б - запаведныя мясцiны;
В - помнiкi археалогii;
Г - помнiкi архiтэктуры;
Д - помнiкi гiсторыi;
Е - помнiкi горадабудаўнiцтва;
Ж - помнiкi мастацтва;
К - фiксаваныя нематэрыяльныя гiсторыка-культурныя
каштоўнасці;
Л - увасобленыя нематэрыяльныя гiсторыка-культурныя
каштоўнасці;
М - калекцыя;
Н - камплект;
8.1.5. шэсць апошніх знакаў - нумар гiсторыка-культурнай
каштоўнасці па парадку ўключэння ў Дзяржаўны спіс. Пры гэтым замест
лічбаў нумара, якія адсутнічаюць, прастаўляюцца нулі;
8.2. назва гiсторыка-культурнай каштоўнасцi прымаецца Навукова-
метадычнай радай на падставе прадстаўленых гістарычных звестак;
8.3. датаванне гiсторыка-культурнай каштоўнасцi - гэта звесткі
аб даце стварэння і (або) найбольш адметных перапрацоўках, якія
вызначаюцца на падставе прадстаўленых гістарычных звестак;
8.4. месцазнаходжанне - сучасны адрас, па якім размешчана
гiсторыка-культурная каштоўнасць, або для рухомых гiсторыка-
культурных каштоўнасцей - месца іх пастаяннага знаходжання ў
адпаведнасці з адрасам уласніка (уладальніка).
У выпадках змены адраса (назвы вуліцы, населенага пункта або
іншае) гiсторыка-культурнай каштоўнасці ў Дзяржаўны спіс уносяцца
неабходныя змены ў парадку, вызначаным дадзеным Палажэннем;
8.5. катэгорыя гiсторыка-культурнай каштоўнасці надаецца
Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь на падставе рашэння Навукова-
метадычнай рады ў адпаведнасці са звесткамі аб асаблівасцях,
адметных духоўных, мастацкiх i (або) дакументальных вартасцях і
адпаведна іх значнасці, вызначанай у артыкуле 16 Закона;
8.6. у графе «Дата і нумар пратакола пасяджэння Навукова-
метадычнай рады» змяшчаюцца звесткі аб Навукова-метадычнай радзе, на
якой разглядаліся прапановы па наданню статусу гiсторыка-культурнай
каштоўнасці, прадстаўленыя зацікаўленымі ў парадку, вызначаным
дадзеным Палажэннем;
8.7. у графе «Дата і нумар пастановы Савета Міністраў
Рэспублiкi Беларусь» змяшчаюцца рэквізіты нарматыўнага прававога
акта, якім прынята рашэнне аб наданні статусу гісторыка-культурнай
каштоўнасці матэрыяльнаму аб'екту або нематэрыяльнаму праяўленню
творчасцi чалавека.
ГЛАВА 3
ПАРАДАК УНЯСЕННЯ ПРАПАНОЎ АБ НАДАННІ СТАТУСУ ГІСТОРЫКА-КУЛЬТУРНАЙ
КАШТОЎНАСЦІ
9. Прапанова аб наданні матэрыяльнаму аб’екту або
нематэрыяльнаму праяўленню творчасці чалавека статусу гісторыка-
культурнай каштоўнасці ўносіцца ў Міністэрства культуры любой
юрыдычнай ці фізічнай асобай у пiсьмовай форме з абавязковым яе
абгрунтаваннем, за выключэннем выпадку, прадугледжанага пунктам 3
артыкула 19 Закона.
Абгрунтаванне павінна ўключаць:
звесткі аб месцазнаходжанні матэрыяльнага аб’екта або
нематэрыяльнага праяўлення творчасці чалавека, якому прапануецца
надаць статус гісторыка-культурнай каштоўнасці (далей - аб’ект);
апісанне і мастацкую ацэнку аб’екта для вызначэння крытэрыяў
надання статусу гісторыка-культурнай каштоўнасці;
гістарычныя звесткі аб характары, абліччы, яго ўплыве на
развіццё рэгіёна або рэспублікі, звесткі аб аўтары або прыналежнасці
знакамітай выдатнай асобе, аб перыядзе стварэння гэтага аб'екта, яго
ўладальніках і іншае;
выкапіроўку з генеральнага плана з прывязкай аб’екта да
мясцовасці (для матэрыяльных нерухомых аб’ектаў);
фотаздымкі 10 х 15 см у колькасці, якая дае найбольш поўнае
ўяўленне аб аб’екце;
звесткі аб уласніку (уладальнiку) аб’екта (назва арганізацыі і
яе юрыдычны адрас або прозвішча, імя, імя па бацьку фізічнай асобы і
яе адрас прапіскі).
10. Пасля атрымання прапановы аб наданнi матэрыяльнаму аб’екту
або нематэрыяльнаму праяўленню творчасцi чалавека статусу гiсторыка-
культурнай каштоўнасцi Мiнiстэрства культуры накіроўвае ўласнiку
(уладальнiку) аб'екта, а таксама ў мясцовы выканаўчы i распарадчы
орган інфармацыю аб разглядзе гэтай прапановы на пасяджэнні
Навукова-метадычнай рады.
11. Квалiфiкаваны разгляд на пасяджэнні Навукова-метадычнай
рады прапановы, якая паступіла ў Міністэрства культуры ў парадку,
вызначаным дадзеным Палажэннем, ажыццяўляецца ў тэрмін, які не
перавышае 30 дзён.
Па выніках разгляду Навукова-метадычная рада выдае заключэнне
аб адпаведнасці разглядаемага аб’екта крытэрыям, вызначаным у
артыкуле 20 Закона, і прымае рашэнне аб унясенні прапановы ў Савет
Міністраў Рэспублікі Беларусь аб неабходнасці надання яму статусу
гiсторыка-культурнай каштоўнасцi.
У выпадку адсутнасці магчымасці надання прапанаванаму аб’екту
статусу гісторыка-культурнай каштоўнасці Навукова-метадычная рада
прымае рашэнне з абгрунтаваннем прычын адмовы.
12. Паведамленне аб прынятым Навукова-метадычнай радай рашэнні
накіроўваецца заяўніку, уласніку (уладальніку), у мясцовы выканаўчы
i распарадчы орган у тэрмін, які не перавышае 10 дзён з дня яго
прыняцця.
13. Пазбаўленне статусу гiсторыка-культурнай каштоўнасцi
матэрыяльных аб'ектаў i нематэрыяльных праяўленняў творчасцi
чалавека ажыццяўляецца Саветам Мiнiстраў Рэспублiкi Беларусь у
выпадку страты iмi iх адметных духоўных, мастацкiх i (або)
дакументальных вартасцей, якiя абумовiлi наданне iм статусу
гiсторыка-культурнай каштоўнасцi, а таксама ў выпадку iх знiшчэння,
страты цi знiкнення ў вынiку ўздзеяння прыродных фактараў або iншых
сiтуацый пры немагчымасцi iх аднаўлення. Заключэнне аб немагчымасцi
навукова абгрунтаванага аднаўлення гэтых гiсторыка-культурных
каштоўнасцей даецца Навукова-метадычнай радай.
Пры неабходнасцi вырашэння выключных дзяржаўных задач помнiкi
археалогii пасля iх поўнага вывучэння могуць быць пазбаўлены статусу
гiсторыка-культурнай каштоўнасцi Саветам Мiнiстраў Рэспублiкi
Беларусь. Заключэнне аб поўным вывучэннi помнiкаў археалогii даецца
Навукова-метадычнай радай.
14. Праект пастановы Савета Мiнiстраў Рэспублiкi Беларусь аб
наданнi статусу гiсторыка-культурнай каштоўнасцi, наданні катэгорыі
гiсторыка-культурнай каштоўнасцi прапанаванаму аб’екту або
пазбаўленні яго такога статусу ці змяненні пры неабходнасці
катэгорыі гісторыка-культурнай каштоўнасці рыхтуецца Міністэрствам
культуры пры неабходнасці, але не радзей аднаго разу ў год.
15. Матэрыяльныя аб’екты i нематэрыяльныя праяўленні творчасцi
чалавека, у адносінах да якiх Саветам Мiнiстраў Рэспублiкi Беларусь
прыняты рашэннi аб наданнi iм статусу гiсторыка-культурнай
каштоўнасцi, уключаюцца ў Дзяржаўны спіс у адпаведнасці з дадзеным
Палажэннем.
ЗАЦВЕРДЖАНА
Пастанова
Савета Міністраў
Рэспублікі Беларусь
15.06.2006 № 762
ПАЛАЖЭННЕ
аб парадку фарміравання Банка звестак аб гісторыка-культурнай
спадчыне Рэспублікі Беларусь і парадку азнаямлення з інфармацыяй,
якая змяшчаецца ў ім
ГЛАВА 1
АГУЛЬНЫЯ ПАЛАЖЭННІ
1. Дадзенае Палажэнне распрацавана ў адпаведнасці з Законам
Рэспублікі Беларусь ад 9 студзеня 2006 года «Аб ахове гісторыка-
культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь» (Национальный реестр
правовых актов Республики Беларусь, 2006 г., № 9, 2/1195) у мэтах
устанаўлення парадку фарміравання Банка звестак аб гісторыка-
культурнай спадчыне Рэспублікі Беларусь (далей - Банк звестак) і
вызначэння парадку азнаямлення з інфармацыяй, якая змяшчаецца ў ім.
2. Банк звестак згодна з пастановай Савета Міністраў
Рэспублікі Беларусь ад 29 мая 2001 г. № 784 «О перечне
информационных ресурсов, имеющих государственное значение»
(Национальный реестр правовых актов Республики Беларусь, 2001 г.,
№ 56, 5/6111) уключаны ў пералік інфармацыйных рэсурсаў, якія маюць
дзяржаўнае значэнне, і зарэгістраваны ў Беларускім навукова-
даследчым цэнтры электроннай дакументацыі.
3. Фарміраванне Банка звестак ва ўстаноўленым парадку
ажыццяўляецца праектным рэспубліканскім унітарным прадпрыемствам
«Праектрэстаўрацыя» (далей - УП «Праектрэстаўрацыя»), упаўнаважаным
на гэта Міністэрствам культуры.
4. Банк звестак уяўляе сабой сістэматызаваны збор звестак,
запісаных на электронных носьбітах, аб:
гісторыка-культурных каштоўнасцях, якія ва ўстаноўленым
парадку ўнесены ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей
Рэспублікі Беларусь (далей - Дзяржаўны спіс);
адметных выніках і сведчаннях гістарычнага, культурнага і
духоўнага развіцця народа Беларусі незалежна ад іх месцазнаходжання;
страчаных матэрыяльных аб’ектах, прадметах і нематэрыяльных
праяўленнях творчасці чалавека, наяўнасць якіх дакументальна
засведчана і якія маглі б атрымаць статус гісторыка-культурных
каштоўнасцей.
5. Фарміраванне Банка звестак ажыццяўляецца за кошт сродкаў,
прадугледжаных у рэспублiканскiм бюджэце на спецыяльныя праграмы i
мерапрыемствы ў галiне культуры, iншых крынiц фiнансавання, не
забароненых заканадаўствам.
ГЛАВА 2
МЭТЫ ФАРМІРАВАННЯ БАНКА ЗВЕСТАК
6. У Банку звестак захоўваюцца на электронных носьбітах
сiстэматызаваная ў асобных тэматычных раздзелах інфармацыя аб
каштоўнасцях, віды якіх вызначаны ў пункце 4 дадзенага Палажэння;
вызначаныя ва ўстаноўленым парадку раздзелы навукова-праектнай
дакументацыі на выкананне работ на гісторыка-культурных
каштоўнасцях; іншыя матэрыялы або іх копіі, якія датычацца гісторыка-
культурнай спадчыны.
7. Назапашванне інфармацыі аб каштоўнасцях у электроннай
форме, а таксама збор праектных, выдавецкіх і іншых матэрыялаў, якія
датычацца гісторыка-культурнай спадчыны, праводзіцца ў мэтах:
вывучэння і ўліку матэрыяльных аб'ектаў i нематэрыяльных
праяўленняў творчасцi чалавека, якiя могуць мець гiсторыка-
культурную каштоўнасць, садзейнічання ў наданні ім статусу
гісторыка-культурных каштоўнасцей і ўключэння ў Дзяржаўны спіс;
арганізацыйнай і навукова-метадычнай дапамогі ў апублікаванні
Дзяржаўнага спіса;
стварэння ўмоў для комплекснай ацэнкі наяўнага стану,
функцыянальнага выкарыстання і ўтрымання гісторыка-культурных
каштоўнасцей;
фарміравання архіва вызначаных ва ўстаноўленым парадку
раздзелаў навукова-праектнай дакументацыі на выкананне работ на
гісторыка-культурных каштоўнасцях, збору выдавецкіх і іншых
матэрыялаў, якія датычацца гісторыка-культурнай спадчыны народа
Беларусі;
садзейнічання органам дзяржаўнага кіравання, установам,
грамадскім арганізацыям, грамадзянам, іншым зацікаўленым пры
вырашэнні пытанняў і арганізацыі работы па ахове гісторыка-
культурнай спадчыны, правядзенні навукова-даследчых, праектных,
вытворчых і іншых мерапрыемстваў у дачыненні да гісторыка-культурных
каштоўнасцей і ў зонах іх аховы;
садзейнічання арганізацыі міжнароднага супрацоўніцтва ў справе
аховы гісторыка-культурнай спадчыны, спрыяння дзейнасці па вяртанню
ў Рэспубліку Беларусь культурных каштоўнасцей, незаконна вывезеных
за яе межы;
папулярызацыі гісторыка-культурнай спадчыны народа Беларусі ў
краіне і за яе межамі.
ГЛАВА 3
ПАРАДАК ФАРМІРАВАННЯ БАНКА ЗВЕСТАК
8. Фарміраванне Банка звестак ажыццяўляецца спецыялістамі УП
«Праектрэстаўрацыя», якія маюць адпаведную кваліфікацыю, што
дазваляе праводзіць ім выяўленне, аналіз і рэдагаванне інфармацыі аб
каштоўнасцях, занясенне яе ў электронную базу дадзеных Банка
звестак, архівіраванне навукова-даследчых, праектных і іншых
матэрыялаў, якія датычацца гісторыка-культурнай спадчыны (далей -
спецыялісты).
9. На кожную каштоўнасць, вызначаную ў адпаведнасці з пунктам
4 дадзенага Палажэння, у Банку звестак запаўняецца ўліковы дакумент
у форме электроннага пашпарта, раздзелы якога складаюць інтэрфейс
Банка звестак.
10. У інтэрфейсе Банка звестак паслядоўна або ў іншым
спецыяльна зададзеным парадку прадстаўлены наступныя раздзелы
электроннага пашпарта:
уліковыя дадзеныя і месца знаходжання каштоўнасці, у якім
прадстаўлены юрыдычны адрас каштоўнасці, і для гісторыка-культурнай
каштоўнасці - шыфр адпаведна Дзяржаўнаму спісу;
абгрунтаванне статусу каштоўнасці з указаннем дзеючых
нарматыўных прававых актаў, паводле якіх нададзены статус гісторыка-
культурнай каштоўнасці, а таксама страціўшых сілу нарматыўных
прававых актаў, якімі гэты або прыраўняны да яго статус надаваўся ў
папярэдні перыяд;
гістарычны адрас, які магла мець каштоўнасць пры яе стварэнні
і ў далейшы перыяд існавання;
характарыстыка ўласнікаў (уладальнiкаў), якая змяшчае звесткі
аб уласніку (уладальнiку) каштоўнасці, лакалізацыі ўладання, датах
пачатку і заканчэння права ўладання, форме ўласнасці, кошце аб’екта
і даце вызначэння гэтага кошту;
звесткі аб зонах аховы матэрыяльнай нерухомай гісторыка-
культурнай каштоўнасці з указаннем даты і нумара нарматыўнага
прававога акта, якім зацверджаны праект зон аховы, тыпу гэтых зон,
апісання межаў і рэжымаў;
звесткі аб ахоўных абавязацельствах, якія падпісаны ўласнікам
(уладальнiкам) каштоўнасці і зарэгістраваны ва ўстаноўленым парадку
ў Міністэрстве культуры;
інфармацыя пра адказных за правядзенне работ асоб з указаннем
звестак у адпаведнасці з дакументам, які дае ім права на правядзенне
пэўных відаў работ;
кароткае апісанне каштоўнасці;
характарыстыка сучаснага тэхнічнага стану каштоўнасці;
звесткі аб элементах каштоўнасці, якія маюць самастойны статус
гісторыка-культурнай каштоўнасці;
гісторыя фарміравання і выкарыстання каштоўнасці;
кароткая гістарычная даведка пра каштоўнасць;
графічныя матэрыялы і фотаздымкі з адлюстраваннем каштоўнасці,
у тым ліку ў розныя перыяды яе існавання або бытавання;
архіўныя і бібліяграфічныя крыніцы пра каштоўнасць;
звесткі аб наяўнасці навукова-тэхнічнай дакументацыі на
рэстаўрацыю і іншыя віды работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях.
У кожным раздзеле электроннага пашпарта ўказваюцца прозвішча і
ініцыялы яго складальніка (спецыяліста), дата запаўнення гэтага
раздзела.
Раздзелы пашпарта могуць быць дапоўнены іншымі звесткамі, якія
змяшчаюць важную для характарыстыкі каштоўнасці інфармацыю.
11. Юрыдычныя і фізічныя асобы, у тым ліку індывідуальныя
прадпрымальнікі, якія з’яўляюцца заказчыкамі распрацоўкі навукова-
праектнай дакументацыі на выкананне работ на матэрыяльных гісторыка-
культурных каштоўнасцях, у абавязковым парадку павінны перадаваць у
УП «Праектрэстаўрацыя» ўстаноўленыя Міністэрствам культуры раздзелы
навукова-праектнай дакументацыі на ўсе віды работ на гісторыка-
культурных каштоўнасцях і ў зонах іх аховы для ўнясення адпаведнай
інфармацыі ў Банк звестак.
Інфармацыя перадаецца ў Банк звестак на папяровых і (або)
электронных носьбітах заказчыкам распрацоўкі навукова-праектнай
дакументацыі або па яго даручэнню праектнай арганізацыяй, якая
выканала распрацоўку гэтай навукова-праектнай дакументацыі. Без
выканання гэтага патрабавання навукова-праектная дакументацыя не
падлягае ўзгадненню і дазвол на выкананне работ на гісторыка-
культурных каштоўнасцях не выдаецца.
12. Запаўненне і дапаўненне інфармацыяй раздзелаў электроннага
пашпарта (базы дадзеных), яе змяненне ў выніку выяўлення новых
дадзеных праводзіцца спецыялістамі на падставе атрыманых у ходзе
праведзеных навукова-даследчых і іншых мерапрыемстваў звестак або
копій матэрыялаў, якія датычацца гісторыка-культурных каштоўнасцей
або іншых адметных вынікаў і сведчанняў гістарычнага, культурнага i
духоўнага развiцця народа Беларусi, выяўленых у ходзе гэтых
мерапрыемстваў.
Не дапускаецца ўчыненне перашкод спецыялістам пры выкананні
імі работы па збору звестак і матэрыялаў аб гісторыка-культурнай
спадчыне Рэспублікі Беларусь, правядзенне якой пісьмова
пацвярджаецца Міністэрствам культуры або УП «Праектрэстаўрацыя».
Службовыя асобы, уласнікі (уладальнікі) і карыстальнікі гісторыка-
культурнымі каштоўнасцямі, грамадзяне, кіраўнікі і супрацоўнікі
навукова-праектных арганізацый, іншыя зацікаўленыя абавязаны спрыяць
спецыялістам у выяўленні і атрыманні дакладнай інфармацыі і
матэрыялаў аб гісторыка-культурнай спадчыне народа Беларусі.
13. За УП «Праектрэстаўрацыя», якое выконвае работу па
фарміраванню Банка звестак, замацоўваюцца абсталяванне і тэхнічныя
сродкi, непасрэдна прызначаныя для фарміравання Банка звестак, што
дазваляюць з выкарыстаннем сучасных тэхналогій праводзіць выяўленне,
фіксацыю, капіраванне, рэдагаванне і захаванне інфармацыі аб
гісторыка-культурнай спадчыне, яе прадастаўленне ва ўстаноўленым
парадку зацікаўленым, увядзенне ў шырокі ўжытак вызначаных раздзелаў
Банка звестак з мэтай папулярызацыі гісторыка-культурнай спадчыны
Рэспублікі Беларусь.
ГЛАВА 4
ПАРАДАК АЗНАЯМЛЕННЯ З ІНФАРМАЦЫЯЙ, ЯКАЯ ЗМЯШЧАЕЦЦА Ў БАНКУ ЗВЕСТАК
14. Электронная праграма Банка звестак разлічана на
прадастаўленне інфармацыі аб гісторыка-культурнай спадчыне на
электронных носьбітах пры дапамозе лакальных сетак, праз глабальную
камп'ютэрную сетку Інтэрнет і на папяровых носьбітах.
15. Органы дзяржаўнага кіравання, дзяржаўныя архівы і
бібліятэкі, юрыдычныя і фізічныя асобы, якія бясплатна прадстаўляюць
інфармацыю аб гісторыка-культурнай спадчыне для занясення яе ў базу
дадзеных Банка звестак, могуць карыстацца змешчанай у ім
інфармацыяй, а таксама сабранымі матэрыяламі навукова-праектнага і
архіўна-бібліяграфічнага характару на бязвыплатнай аснове.
16. Іншыя зацікаўленыя могуць карыстацца інфармацыяй,
прадастаўляемай згодна з пунктам 14 дадзенага Палажэння, з аплатай
паслуг Банка звестак адпаведна калькуляцыі яго рэальных расходаў,
зацверджанай Міністэрствам культуры.
Сродкі, атрыманыя УП «Праектрэстаўрацыя» за карыстанне
інфармацыяй Банка звестак, паступаюць на адпаведны рахунак гэтага
прадпрыемства і выкарыстоўваюцца на патрэбы фарміравання Банка
звестак або на яго матэрыяльна-тэхнічнае забеспячэнне.
17. Пры стварэнні ў Інтэрнеце сайта Банка звестак для
агульнага азнаямлення прадстаўляюцца інфармацыя, якая адпавядае
раздзелам Дзяржаўнага спіса, а таксама асобныя ілюстрацыйныя
матэрыялы, неабходныя для дастатковага ўяўлення гісторыка-культурнай
каштоўнасці або іншых адметных вынікаў і сведчанняў гістарычнага,
культурнага i духоўнага развiцця народа Беларусi.
18. Пры выкарыстанні інфармацыі, якая змяшчаецца ў Банку
звестак, спасылка на раздзелы дадзенага Банка з'яўляецца
абавязковай.
ЗАЦВЕРДЖАНА
Пастанова
Савета Міністраў
Рэспублікі Беларусь
15.06.2006 № 762
ПАЛАЖЭННЕ
аб парадку выдачы дазволу на выкананне работ
на гісторыка-культурных каштоўнасцях
ГЛАВА 1
АГУЛЬНЫЯ ПАЛАЖЭННІ
1. Дадзенае Палажэнне распрацавана ў адпаведнасці з Законам
Рэспублікі Беларусь ад 9 студзеня 2006 года «Аб ахове гісторыка-
культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь» (Национальный реестр
правовых актов Республики Беларусь, 2006 г., № 9, 2/1195) (далей -
Закон) у мэтах вызначэння парадку выдачы дазволу на правядзенне ўсіх
відаў навукова-праектных і рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на
матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцях (у зонах аховы
нерухомых матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей) і эталонах
фіксаваных нематэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей (далей -
гісторыка-культурныя каштоўнасці), вызначаных артыкулам 36 Закона.
2. Дадзенае Палажэнне з'яўляецца абавязковым для ўсіх
юрыдычных і фізічных асоб, у тым ліку індывідуальных
прадпрымальнікаў, уласнікаў (уладальнікаў), зацікаўленых у выкананні
навукова-даследчых і рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гісторыка-
культурных каштоўнасцях (далей - заказчык).
3. Дазвол на выкананне работ на гісторыка-культурных
каштоўнасцях (далей - дазвол) выдаецца Міністэрствам культуры і дае
права на правядзенне ўсіх відаў работ на гiсторыка-культурных
каштоўнасцях, за выключэннем выпадкаў, вызначаных у пункце 4
дадзенага Палажэння.
Дазвол не вызваляе заказчыка ад неабходнасці афармлення
дакументаў у дзяржаўных органах на выкананне такіх работ у выпадках,
прадугледжаных заканадаўствам.
4. Не патрабуецца дазвол на работы па забеспячэнню належнага
тэхнічнага і санітарнага стану гісторыка-культурных каштоўнасцей, у
тым ліку работы па бягучаму рамонту і тэхнічнаму абслугоўванню ў
межах ахоўнага абавязацельства, прадугледжанага артыкулам 44 Закона,
якія выконваюцца штодзённа або з іншай перыядычнасцю.
5. Заказчыкі па распрацоўцы навукова-праектнай дакументацыі на
выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гісторыка-культурных
каштоўнасцях у абавязковым парадку павінны перадаваць у Банк звестак
аб гісторыка-культурнай спадчыне Рэспублікі Беларусь раздзелы
навукова-праектнай дакументацыі, якія датычацца выканання
рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях
і работ у зонах аховы нерухомых матэрыяльных гісторыка-культурных
каштоўнасцей. Без выканання гэтага патрабавання дазвол не выдаецца.
ГЛАВА 2
ВІДЫ ДАЗВОЛАЎ І ТЭРМІН ІХ ДЗЕЯННЯ
6. Дазвол выдаецца па форме згодна з дадаткам для выканання:
навукова-даследчых і праектных работ пасля ўзгаднення і
зацвярджэння абгрунтаванай праграмы навукова-даследчых работ,
складзенай з удзелам назначанага навуковага кіраўніка гісторыка-
культурнай каштоўнасці;
рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ пасля ўзгаднення і
зацвярджэння навукова-праектнай дакументацыі на выкананне
рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гісторыка-культурных
каштоўнасцях;
археалагiчных даследаванняў пасля прадастаўлення Нацыянальнай
акадэмiяй навук Беларусi iх выканаўцам права на правядзенне дадзеных
даследаванняў.
Дазвол на выкананне навукова-даследчых і праектных работ
выдаецца на правядзенне:
гісторыка-архіўных і бібліяграфічных даследаванняў;
архітэктурна-археалагічных абмераў;
інжынернага даследавання будаўнічых канструкцый;
навуковых даследаванняў па зандажах і шурфах;
натурных даследаванняў;
лабараторных аналізаў, даследаванняў, выпрабаванняў
матэрыялаў;
фотафіксацыі;
праектных работ;
кiраўнiцтва распрацоўкай навукова-праектнай дакументацыi на
выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гiсторыка-культурных
каштоўнасцях, у тым лiку на правядзенне аўтарскага нагляду за iх
выкананнем.
Дазвол на выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ выдаецца
для правядзення аднаўленчых работ, дапаўненняў, кансервацыі,
прыстасавання, рамонту, раскрыцця, рэгенерацыі, рэканструкцыі,
рэстаўрацыі.
7. Дазвол выдаецца на тэрмін да канца каляндарнага года, у
якім запланавана правядзенне работ.
Пасля заканчэння тэрміну дзеяння дазволу або для працягу
прыпыненай дзейнасці ў выпадках, вызначаных Законам, заказчык
павінен у парадку згодна з дадзеным Палажэннем звярнуцца ў
Міністэрства культуры з заявай аб выдачы дазволу на працяг работ.
ГЛАВА 3
ПАРАДАК ВЫДАЧЫ ДАЗВОЛАЎ
8. Для атрымання дазволу заказчык, якi з'яўляецца юрыдычнай
асобай або iндывiдуальным прадпрымальнiкам, звяртаецца ў
Міністэрства культуры з заявай, да якой прыкладаюцца наступныя
дакументы (або звесткі):
___________________________________________________________--
Абзац первый пункта 8 - с изменениями, внесенными
постановлением Совета Министров Республики Беларусь от 31
декабря 2006 г. № 1803
8. Для атрымання дазволу заказчык звяртаецца ў
Міністэрства культуры з заявай, да якой прыкладаюцца
наступныя дакументы (або звесткі):
___________________________________________________________--
інфармацыя аб характары работ, на якія патрабуецца дазвол;
звесткі аб выкананні патрабаванняў, вызначаных у пункце 6
дадзенага Палажэння (або копіі дакументаў);
звесткі аб выканаўцах работ (праектных або падрадных
арганізацыях);
звесткі (прозвішча, імя, імя па бацьку) аб навуковым
кіраўніку, назначаным на выкананне работ на гісторыка-культурнай
каштоўнасці, або прапанова аб яго назначэнні;
кароткая справаздача аб выкананых на працягу папярэдняга года
работах на гісторыка-культурнай каштоўнасці пры атрыманні дазволу на
працяг работ.
9. Па патрабаванню Міністэрства культуры заказчык, якi
з'яўляецца юрыдычнай асобай або iндывiдуальным прадпрымальнiкам,
прадстаўляе іншыя дакументы, якія пацвярджаюць магчымасць і
мэтазгоднасць правядзення работ на гісторыка-культурнай каштоўнасці
(копія ахоўнага абавязацельства, копія ліцэнзіі на права
ажыццяўлення дзейнасці «Праектаванне і ўзвядзенне будынкаў і
збудаванняў I і II узроўню адказнасці і правядзенне інжынерных
пошукаў для гэтых мэт» і іншае).
___________________________________________________________--
Пункт 9 - с изменениями, внесенными постановлением
Совета Министров Республики Беларусь от 31 декабря 2006 г.
№ 1803
9. Па патрабаванню Міністэрства культуры заказчык
прадстаўляе іншыя дакументы, якія пацвярджаюць магчымасць і
мэтазгоднасць правядзення работ на гісторыка-культурнай
каштоўнасці (копія ахоўнага абавязацельства, копія ліцэнзіі
на права ажыццяўлення дзейнасці «Праектаванне і ўзвядзенне
будынкаў і збудаванняў I і II узроўню адказнасці і
правядзенне інжынерных пошукаў для гэтых мэт» і іншае).
___________________________________________________________--
9-1. Пералiк дакументаў i (або) звестак, якiя прадстаўляе
фiзiчная асоба, акрамя iндывiдуальнага прадпрымальнiка, у
Мiнiстэрства культуры для атрымання дазволу, устаноўлены пунктам 212
пералiку адмiнiстрацыйных працэдур, выконваемых дзяржаўнымi органамi
i iншымi дзяржаўнымi арганiзацыямi па зваротах грамадзян аб выдачы
даведак або iншых дакументаў, зацверджанага Указам Прэзiдэнта
Рэспублiкi Беларусь ад 16 сакавiка 2006 г. № 152 (Национальный
реестр правовых актов Республики Беларусь, 2006 г., № 44, 1/7344).
___________________________________________________________--
Положение дополнено пунктом 9-1 постановлением Совета
Министров Республики Беларусь от 31 декабря 2006 г. № 1803
___________________________________________________________--
10. Дакументы, прадстаўленыя заказчыкам, захоўваюцца ў
Міністэрстве культуры на працягу тэрміну, прадугледжанага
нарматыўнымі прававымі актамі Рэспублікі Беларусь.
11. У выпадку прыняцця рашэння аб паэтапным правядзенні
рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ з паралельным праектаваннем
Міністэрства культуры выдае дазвол на правядзенне работ паэтапна або
на асобныя віды работ у парадку, вызначаным дадзеным Палажэннем.
12. Падрыхтоўка дазволу ажыццяўляецца ў 20-дзённы тэрмін з дня
падачы заявы пры ўмове выканання патрабаванняў, вызначаных дадзеным
Палажэннем.
13. Адмоўнае рашэнне ў выдачы дазволу афармляецца ў выглядзе
пісьма інфармацыйнага характару з указаннем прычын адмовы.
14. Выдача або адмова ў выдачы дазволу на правядзенне работ на
гісторыка-культурнай каштоўнасці фіксуецца ў кнізе рэгістрацыі
дазволаў, форма якой зацвярджаецца Міністэрствам культуры.
15. Дазвол на выкананне работ выдаецца бясплатна.
16. У выпадку змянення праектных рашэнняў на рэстаўрацыйна-
аднаўленчыя работы, пры якіх праектная дакументацыя патрабуе
паўторнага ўзгаднення і правядзення экспертызы, заказчык у месячны
тэрмін пісьмова інфармуе аб гэтым Міністэрства культуры ў мэтах
разгляду магчымасці працягу работ.
У выпадку пагрозы існаванню гісторыка-культурнай каштоўнасці ў
працэсе выканання рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ заказчык абавязаны
прыпыніць усе работы і паведаміць аб гэтым у Міністэрства культуры.
17. У выпадку перадачы правоў на правядзенне работ іншаму
заказчыку або пры перадачы падраду іншай праектнай або будаўнічай
арганізацыі дазвол павінен быць перааформлены заказчыкам у
Міністэрстве культуры ў двухтыднёвы тэрмін.
18. Пры правядзенні рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ копія
дазволу павінна быць на аб’екце ў выканаўцы работ, які прызначаны
загадам падрадчыка і з'яўляецца адказным за выкананне работ на
дадзеным аб’екце.
19. Дазвол можа быць прыпынены ў выпадках:
калі правядзенне работ не пачата ў шасцімесячны тэрмін з даты
выдачы дазволу;
выяўлення факту фальсіфікацыі прадстаўленых у Міністэрства
культуры дакументаў;
невыканання заказчыкам патрабаванняў пунктаў 16 і 17 дадзенага
Палажэння.
Аб прыпыненні дзеяння дазволу Міністэрства культуры выдае
прадпісанне, дзеянне якога захоўвае сілу да ўстаранення парушэння.
20. Пасля заканчэння ўсіх работ на гісторыка-культурнай
каштоўнасці заказчык прадстаўляе ў Міністэрства культуры навукова-
рэстаўрацыйную справаздачу аб выкананых работах, складзеную
навуковым кіраўніком гісторыка-культурнай каштоўнасці, пасля чаго
названае Міністэрства ў межах сваёй кампетэнцыі выдае заключэнне аб
магчымасці прыёмкі ўказанай каштоўнасці ў эксплуатацыю.
Выкананне работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях без
дазволу Міністэрства культуры, а таксама выкананне іншых відаў
работ, не азначаных у дазволе, з’яўляецца самавольным і цягне
адказнасць у адпаведнасці з заканадаўствам.
Дадатак
да Палажэння аб парадку
выдачы дазволу на выкананне
работ на гісторыка-культурных
каштоўнасцях
Форма
МІНІСТЭРСТВА КУЛЬТУРЫ РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ
--------------------------------------------------------------------
ДАЗВОЛ
на права правядзення работ на гісторыка-культурнай каштоўнасці
ад «__» ___________ 20__ г. № ________
Дазвол сапраўдны па «__» __________ 20__ г.
У адпаведнасці з артыкулам 37 Закона Рэспублікі Беларусь «Аб
ахове гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь» дазвол
выдадзены __________________________________________________________
(поўная назва юрыдычнай асобы,
____________________________________________________________________
прозвішча, імя, імя па бацьку фізічнай асобы)
на правядзенне ___________________________________________
(назва работ)
(у адпаведнасці з пунктам (і) артыкула 36
названага Закона)
на гісторыка-культурнай ___________________________________________
каштоўнасці катэгорыі (назва гісторыка-культурнай каштоўнасці
«__» і яе месцазнаходжанне)
Выканаўца работ:
генпраектная (праектная)
арганізацыя або
генпадрадная (падрадная) ___________________________________________
арганізацыя ___________________________________________
Асобыя ўмовы: ______________________________________________________
Аб’ект пад шыфрам _______________ унесены ў Дзяржаўны спіс
гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь згодна з
пастановай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад «__» ____________
20__ г. № ___________ (Национальный реестр правовых актов Республики
Беларусь, 20__ г., № _______).
Адказным за захаванасць гісторыка-культурнай каштоўнасці (усіх
яе адметных вартасцей) у працэсе работ з’яўляецца навуковы кіраўнік
аб’екта, архітэктар ________________________________________________
(прозвішча, імя, імя па бацьку)
_______________ ______________ ____________________________
(пасада) (подпіс) (ініцыялы, прозвішча
М.П. адказнай асобы)
ЗАЦВЕРДЖАНА
Пастанова
Савета Міністраў
Рэспублікі Беларусь
15.06.2006 № 762
ПАЛАЖЭННЕ
аб парадку выдачы пасведчанняў на права выканання
навукова-даследчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях
і кіраўніцтва распрацоўкай навукова-праектнай дакументацыі на
выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ
на гісторыка-культурных каштоўнасцях
ГЛАВА 1
АГУЛЬНЫЯ ПАЛАЖЭННІ
1. Дадзенае Палажэнне распрацавана ў адпаведнасці з Законам
Рэспублікі Беларусь ад 9 студзеня 2006 года «Аб ахове гісторыка-
культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь» (Национальный реестр
правовых актов Республики Беларусь, 2006 г., № 9, 2/1195) (далей -
Закон) і ўстанаўлівае парадак выдачы пасведчанняў на права выканання
навукова-даследчых работ на матэрыяльных гiсторыка-культурных
каштоўнасцях i эталонах фiксаваных нематэрыяльных гiсторыка-
культурных каштоўнасцей (далей - гісторыка-культурныя каштоўнасці) і
кіраўніцтва распрацоўкай навукова-праектнай дакументацыі на
выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гісторыка-культурных
каштоўнасцях.
2. Пасведчанне на права выканання навукова-даследчых работ на
гісторыка-культурных каштоўнасцях і кіраўніцтва распрацоўкай
навукова-праектнай дакументацыі на выкананне рэстаўрацыйна-
аднаўленчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях (далей -
пасведчанне) з’яўляецца афіцыйным дакументам, які пацвярджае
адпаведную кваліфікацыю яго ўладальніка і дае права допуску да
выканання азначаных у ім наступных відаў работ:
археалагiчныя даследаванні (разведка i раскопкi) нерухомых
матэрыяльных гiсторыка-культурных каштоўнасцей, у тым лiку
правядзенне нагляду пры выкананнi земляных i будаўнiчых работ;
архiўна-бiблiяграфiчныя даследаванні па высвятленню i
ўдакладненню адметных дакументальных вартасцей гiсторыка-культурных
каштоўнасцей;
натурныя даследаванні па высвятленню i ўдакладненню адметных
мастацкiх вартасцей гiсторыка-культурных каштоўнасцей;
кіраўніцтва распрацоўкай навукова-праектнай дакументацыі на
выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гісторыка-культурных
каштоўнасцях і аўтарскі нагляд за iх выкананнем;
работы, звязаныя з непасрэдным уздзеяннем на адметныя якасці
рухомых і (або) нерухомых гісторыка-культурных каштоўнасцей і іх
фрагменты, страта аўтэнтычнасці якіх недапушчальная.
У пасведчанні ў абавязковым парадку вызначаюцца катэгорыі
гісторыка-культурных каштоўнасцей, на правядзенне работ на якіх
выдаецца гэта пасведчанне.
3. На ўладальнікаў пасведчанняў ускладаецца адказнасць за
невыкананне палажэнняў Закона і абавязкаў, вызначаных дадзеным
Палажэннем.
ГЛАВА 2
ПАРАДАК ВЫДАЧЫ ПАСВЕДЧАННЯЎ
4. Пасведчанне выдаецца па форме згодна з дадаткам бясплатна
Мiнiстэрствам культуры пасля атрымання заключэнняў Беларускай
рэспублiканскай навукова-метадычнай рады па пытаннях гісторыка-
культурнай спадчыны пры Міністэрстве культуры (далей - Навукова-
метадычная рада) або Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі аб
адпаведнасцi квалiфiкацыйным патрабаванням кандыдатаў на iх
атрыманне.
5. Пасведчанні выдаюцца на падставе пісьмовага звароту ў
Мiнiстэрства культуры ад навукова-даследчых, праектных, навуковых
арганізацый, устаноў адукацыі з указаннем прозвішча, імя, імя па
бацьку кандыдата на атрыманне пасведчання.
Да звароту прыкладаюцца:
копія дыплома кандыдата на атрыманне пасведчання;
выпіска з працоўнай кніжкі або натарыяльна завераная копія
працоўнай кніжкі аб працы за перыяд трох апошніх гадоў;
вытворчая характарыстыка кандыдата з месца яго працы;
іншыя звесткі, якія пацвярджаюць наяўнасць адпаведнай
кваліфікацыі і вопыту работы ў сферы аховы гісторыка-культурнай
спадчыны;
фотаздымак кандыдата памерам 3 х 4 см.
6. Міністэрства культуры ў 5-дзённы тэрмін з дня паступлення
звароту накіроўвае матэрыялы, указаныя ў пункце 5 дадзенага
Палажэння, для разгляду на чарговым пасяджэнні Навукова-метадычнай
рады, якая выдае заключэнне аб адпаведнасцi квалiфiкацыйным
патрабаванням кандыдата на атрыманне пасведчання на права выканання
работ, указаных у пункце 2 дадзенага Палажэння (за выключэннем
правядзення археалагiчных даследаванняў), або пісьмовы зварот у
Нацыянальную акадэмiю навук Беларусi аб выдачы заключэння на права
правядзення археалагiчных даследаванняў.
Указаныя заключэнні выдаюцца ў тэрмін, які не перавышае 30
дзён з дня паступлення звароту.
Звесткі аб заключэннях Навукова-метадычнай рады або
Нацыянальнай акадэмiі навук Беларусi аб адпаведнасці кваліфікацыйным
патрабаванням кандыдатаў на атрыманне пасведчання ўносяцца ў кнігу
рэгістрацыі і выдачы пасведчанняў, форма якой зацвярджаецца
Міністэрствам культуры.
7. У выпадку адмовы ў выдачы пасведчання ў рашэнні ўказваецца
прычына адмовы і яе абгрунтаванне.
8. Падрыхтоўка пасведчання ажыццяўляецца на працягу 10 дзён
пасля атрымання адпаведнага заключэння, прадугледжанага пунктам 6
дадзенага Палажэння.
Пасведчанне мае нумар, які адпавядае нумару запісу ў кнізе
рэгістрацыі і выдачы пасведчанняў.
Пасведчанне падпісваецца кіраўніком Міністэрства культуры або
яго намеснікамі і завяраецца пячаткай гэтага Міністэрства.
Пасведчанне выдаецца непасрэдна кандыдату або па яго пісьмовай
просьбе даверанай асобе.
9. У выпадку страты пасведчання выдаецца яго дублікат.
10. Пасведчанне выдаецца на тэрмін 5 гадоў.
Пасля заканчэння гэтага тэрміну выдаецца новае пасведчанне ў
парадку, вызначаным дадзеным Палажэннем.
ГЛАВА 3
ПРАВЫ І АБАВЯЗКІ СПЕЦЫЯЛІСТА, ЯКІ МАЕ ПАСВЕДЧАННЕ
11. Спецыяліст, кваліфікацыя якога пацверджана пасведчаннем:
11.1. мае права:
прыпыняць правядзенне асобных відаў работ на гiсторыка-
культурнай каштоўнасцi пры неабходнасці даследавання і фіксацыі
нанава выяўленых яе частак і дэталей, якія маюць свае адметныя
духоўныя, мастацкiя i (або) дакументальныя вартасці, пры пагрозе
разбурэння канструкцый або знішчэння асобных элементаў гісторыка-
культурнай каштоўнасці, пры сістэматычным невыкананні навукова-
праектнай дакументацыі і ўказанняў навуковага кіраўніка;
11.2. абавязаны:
забяспечваць узаемадзеянне падраздзяленняў i суб’ектаў
гаспадарчай дзейнасцi, якія задзейнiчаны ў распрацоўцы навукова-
праектнай дакументацыi;
прымаць удзел у падрыхтоўцы абгрунтаванай праграмы навукова-
даследчых работ;
ажыццяўляць кантроль за правядзеннем поўнага комплексу
навукова-даследчых работ, у тым ліку з неабходнай фіксацыяй і
аналізам у працэсе вытворчасці работ;
забяспечваць дакладнасць i паўнату вынiкаў навукова-даследчых
работ;
ажыццяўляць кантроль за распрацоўкай навукова-праектнай
дакументацыі, якая складаецца з камплекта дакументаў, атрыманых па
выніках правядзення навукова-даследчых работ, уключаючы матэрыялы з
вызначэннем умоў і мерапрыемстваў, накіраваных на захаванне
каштоўнасцей, і праектна-каштарыснай дакументацыі, распрацаванай у
адпаведнасці з дзеючымі нормамі;
забяспечваць навуковую абгрунтаванасць i адпаведнасць
прымаемых праектных рашэнняў з умовай зберажэння адметных вартасцей
гісторыка-культурнай каштоўнасцi;
забяспечваць своечасовае вырашэнне ўсiх пытанняў па праектна-
каштарыснай дакументацыі, што ўзнікаюць у працэсе правядзення работ
на гісторыка-культурнай каштоўнасці;
прымаць удзел пры ўзгадненнi i абароне праектных прапаноў i
выкананай навукова-праектнай дакументацыi;
ажыццяўляць кантроль за выкананнем рэстаўрацыйна-аднаўленчых
работ у адпаведнасцi з зацверджанай ва ўстаноўленым парадку
навукова-праектнай дакументацыяй;
забяспечваць навуковую фiксацыю гісторыка-культурнай
каштоўнасці ў працэсе правядзення работ, фотафiксацыю да пачатку, у
працэсе, а таксама пасля заканчэння работ;
прадугледжваць меры па захаванню гісторыка-культурнай
каштоўнасці ў працэсе правядзення навукова-даследчых работ і пасля
іх заканчэння, звязаных з непасрэдным уздзеяннем на яе;
адлюстроўваць у навуковай справаздачы дакладную і поўную
інфармацыю, выяўленую ў працэсе правядзення навукова-даследчых
работ;
матэрыялы навуковай справаздачы, падрыхтаваныя рэкамендацыі па
выніках праведзеных навукова-даследчых работ своечасова прадстаўляць
распрацоўшчыкам навукова-праектнай дакументацыі;
ажыццяўляць кантроль за належным выкарыстаннем прапанаваных
рэкамендацый і навукова-праектнай дакументацыі ў працэсе выканання
рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на гісторыка-культурных
каштоўнасцях.
12. У выпадках невыканання спецыялістам, які мае пасведчанне,
патрабаванняў дзеючага заканадаўства і абавязкаў, ускладзеных на яго
ў адпаведнасці з дадзеным Палажэннем, па прадстаўленню абгрунтаваных
прэтэнзій Міністэрства культуры і (або) мясцовых выканаўчых i
распарадчых органаў, у кампетэнцыю якіх уваходзяць пытанні аховы
гiсторыка-культурнай спадчыны, Навукова-метадычнай радай прымаецца
рашэнне аб прыпыненні дзейнасці пасведчання.
На адрас прадпрыемства, у якім працуе ўладальнік пасведчання,
Міністэрства культуры накіроўвае пісьмовае паведамленне аб рашэнні
Навукова-метадычнай рады.
Дадатак
да Палажэння аб парадку
выдачы пасведчанняў
на права выканання
навукова-даследчых работ
на гісторыка-культурных
каштоўнасцях і кіраўніцтва
распрацоўкай навукова-
праектнай дакументацыі
на выкананне рэстаўрацыйна-
аднаўленчых работ на
гісторыка-культурных
каштоўнасцях
Узор пасведчання на права выканання навукова-даследчых работ на
гісторыка-культурных каштоўнасцях і кіраўніцтва распрацоўкай
навукова-праектнай дакументацыі на выкананне рэстаўрацыйна-
аднаўленчых работ на гісторыка-культурных каштоўнасцях
----------------------------T--------------------------------------¬
¦ ¦ ¦
¦ МІНІСТЭРСТВА КУЛЬТУРЫ ¦ Прозвiшча ______________ ¦
¦ РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ ¦ Фота Iмя ____________________ ¦
¦ ¦ 3 х 4 см Iмя па бацьку __________ ¦
¦ ¦ ¦
¦ ¦ ¦
¦ ПАСВЕДЧАННЕ +--------------------------------------+
¦ № ______ ¦ (вiды работ i катэгорыi ¦
¦ +--------------------------------------+
¦ ¦ гiсторыка-культурных каштоўнасцей, ¦
¦ +--------------------------------------+
¦ ¦ на якiя выдаецца пасведчанне) ¦
¦ +--------------------------------------+
¦ ¦ ¦
¦ +--------------------------------------+
¦ ¦ ¦
¦ +--------------------------------------+
¦ ¦ ¦
¦ ¦ ¦
¦ Выдадзена ¦ _______________________ ¦
¦ «__» ____________ 20__ г. ¦ (пасада адказнай асобы) ¦
¦ Сапраўдна па ¦ _______________________ ¦
¦ «__» ____________ 20__ г. ¦ (подпiс адказнай асобы) ¦
¦ ¦ ______________________________ ¦
¦ ¦ (прозвiшча, iнiцыялы ¦
¦ ¦ адказнай асобы) ¦
¦ ¦М.П. ¦
L---------------------------+---------------------------------------
ЗАЦВЕРДЖАНА
Пастанова
Савета Міністраў
Рэспублікі Беларусь
15.06.2006 № 762
ПАЛАЖЭННЕ
аб Беларускай рэспубліканскай навукова-метадычнай радзе па пытаннях
гісторыка-культурнай спадчыны пры Міністэрстве культуры
ГЛАВА 1
АГУЛЬНЫЯ ПАЛАЖЭННІ
1. Дадзенае Палажэнне распрацавана ў адпаведнасці з Законам
Рэспублікі Беларусь ад 9 студзеня 2006 года «Аб ахове гісторыка-
культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь» (Национальный реестр
правовых актов Республики Беларусь, 2006 г., № 9, 2/1195) (далей -
Закон) і ўстанаўлівае рэгламент работы і вызначае пералік пытанняў,
якія ўваходзяць у кампетэнцыю Беларускай рэспубліканскай навукова-
метадычнай рады па пытаннях гісторыка-культурнай спадчыны пры
Міністэрстве культуры (далей - Навукова-метадычная рада).
2. Навукова-метадычная рада з’яўляецца навукова-метадычным
органам па пытаннях улiку, захавання, аднаўлення, утрымання i
выкарыстання гiсторыка-культурных каштоўнасцей, што ажыццяўляюцца ў
мэтах зберажэння i памнажэння гiсторыка-культурнай спадчыны.
3. У сваёй дзейнасці Навукова-метадычная рада кіруецца
заканадаўствам і дадзеным Палажэннем.
ГЛАВА 2
ЗАДАЧЫ І КАМПЕТЭНЦЫЯ НАВУКОВА-МЕТАДЫЧНАЙ РАДЫ
4. Асноўнымі задачамі Навукова-метадычнай рады з’яўляюцца:
навукова-метадычнае забеспячэнне аховы гiсторыка-культурнай
спадчыны;
выпрацоўка прапаноў, рэкамендацый па комплексу пытанняў аховы
гiсторыка-культурнай спадчыны.
5. Да кампетэнцыі Навукова-метадычнай рады адносіцца:
прыняцце рашэнняў аб неабходнасцi надання матэрыяльным
аб'ектам i нематэрыяльным праяўленням творчасцi чалавека статусу
гiсторыка-культурнай каштоўнасцi або аб адсутнасцi неабходнасцi
надання iм такога статусу;
выдача заключэнняў аб немагчымасцi навукова абгрунтаванага
аднаўлення гiсторыка-культурных каштоўнасцей у выпадку страты імі
сваіх адметных духоўных, мастацкiх i (або) дакументальных вартасцей,
якiя абумовiлi наданне iм статусу гiсторыка-культурнай каштоўнасцi,
а таксама ў выпадку iх знiшчэння, страты цi знiкнення ў вынiку
ўздзеяння прыродных фактараў або iншых сiтуацый;
разгляд прапаноў аб наданнi матэрыяльнаму аб'екту або
нематэрыяльнаму праяўленню творчасцi чалавека статусу гiсторыка-
культурнай каштоўнасцi, які уключае разгляд фiксацыi, навуковую
апрацоўку i мастацкую ацэнку матэрыяльнага аб'екта або
нематэрыяльнага праяўлення творчасцi чалавека, для прыняцця рашэння
аб неабходнасцi надання матэрыяльнаму аб'екту або нематэрыяльнаму
праяўленню творчасцi чалавека статусу гiсторыка-культурнай
каштоўнасцi;
прыняцце рашэнняў аб неабходнасцi аднясення гiсторыка-
культурнай каштоўнасцi да пэўнай катэгорыi або аб неабходнасцi
змянення яе катэгорыi;
разгляд распрацаванай у адпаведным парадку навукова-праектнай
дакументацыi на выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на
матэрыяльных гiсторыка-культурных каштоўнасцях катэгорый «0», «1»,
«2» i эталонах фiксаваных нематэрыяльных гiсторыка-культурных
каштоўнасцей і яе адабрэнне або неадабрэнне;
выдача заключэнняў аб адпаведнасцi квалiфiкацыйным
патрабаванням кандыдатаў на атрыманне пасведчанняў на права
выканання навукова-даследчых работ на гiсторыка-культурных
каштоўнасцях i кiраўнiцтва распрацоўкай навукова-праектнай
дакументацыi на выкананне рэстаўрацыйна-аднаўленчых работ на
гiсторыка-культурных каштоўнасцях;
выдача заключэнняў аб поўным вывучэннi помнiкаў археалогii;
выкананне iншых функцый у адпаведнасцi з Законам.
ГЛАВА 3
СКЛАД НАВУКОВА-МЕТАДЫЧНАЙ РАДЫ І АРГАНІЗАЦЫЯ ЯЕ ДЗЕЙНАСЦІ
6. У склад Навукова-метадычнай рады ўваходзяць прадстаўнікі
рэспубліканскіх органаў дзяржаўнага кіравання, мясцовых выканаўчых і
распарадчых органаў, арганізацый, якія ў сваёй дзейнасці маюць
адносіны да арганiзацыйных, навуковых, iнфармацыйных i iншых
пытанняў, што закранаюць сферу аховы гісторыка-культурнай спадчыны.
7. Навукова-метадычную раду ўзначальвае старшыня Навукова-
метадычнай рады, а ў яго адсутнасць - намеснік старшыні Навукова-
метадычнай рады.
Старшыня Навукова-метадычнай рады:
кіруе дзейнасцю Навукова-метадычнай рады;
склікае пасяджэнні Навукова-метадычнай рады;
арганізуе работу Навукова-метадычнай рады ў адпаведнасці з
дадзеным Палажэннем;
вызначае шэраг іншых пытанняў, якія падлягаюць разгляду на
пасяджэннях Навукова-метадычнай рады і зацвярджае іх.
8. Сакратар Навукова-метадычнай рады забяспечвае:
арганізацыю падрыхтоўкі пытанняў для разгляду на пасяджэннях
Навукова-метадычнай рады;
паведамленне членам Навукова-метадычнай рады аб часе і месцы
правядзення пасяджэння Навукова-метадычнай рады, пытаннях, якія
вынесены на яе разгляд;
улік прысутных на пасяджэнні Навукова-метадычнай рады;
наяўнасць неабходнай дакументацыі, якая датычыцца пытанняў,
вынесеных на разгляд пасяджэння Навукова-метадычнай рады;
вядзенне справаводства Навукова-метадычнай рады, афармленне
пратаколаў яе пасяджэнняў;
давядзенне прынятых Навукова-метадычнай радай рашэнняў да
зацікаўленых.
9. Пасяджэнні Навукова-метадычнай рады праводзяцца па меры
неабходнасці, але не радзей аднаго разу ў месяц.
10. Навукова-метадычная рада правамоцна прымаць рашэнні пры
наяўнасці на пасяджэнні не менш за 2/3 яе складу.
Рашэнні Навукова-метадычнай рады лічацца прынятымі, калі за яе
рашэнне прагаласавала больш за палавіну прысутных на пасяджэнні
членаў Навукова-метадычнай рады. Пры роўнасці галасоў прынятым
лічыцца рашэнне, за якое прагаласаваў старшыня Навукова-метадычнай
рады, а ў яго адсутнасць - намеснік старшыні Навукова-метадычнай
рады.
Па выніках абмеркавання пытанняў на пасяджэннях Навукова-
метадычнай рады прымаюцца рашэнні, якія фіксуюцца ў пратаколе.
Пратакол афармляецца вучоным сакратаром Навукова-метадычнай рады ў
тэрмін, які не перавышае 10 дзён з дня пасяджэння.
11. Старшыня Навукова-метадычнай рады мае права афіцыйна
запрашаць для ўдзелу ў яе рабоце экспертаў, прадстаўнікоў мясцовых
выканаўчых і распарадчых органаў, праектных устаноў, іншых
зацікаўленых у вырашэнні пытанняў, якія датычацца гісторыка-
культурных каштоўнасцей і разглядаюцца на пасяджэннях Навукова-
метадычнай рады.
12. Арганізацыйна-тэхнічнае забеспячэнне дзейнасці Навукова-
метадычнай рады ажыццяўляецца Міністэрствам культуры.
ЗАЦВЕРДЖАНА
Пастанова
Савета Міністраў
Рэспублікі Беларусь
15.06.2006 № 762
Склад Беларускай рэспубліканскай навукова-метадычнай рады па
пытаннях гісторыка-культурнай спадчыны пры Міністэрстве культуры
Грыдзюшка - намеснік Міністра культуры (старшыня
Уладзімір Паўлавіч Навукова-метадычнай рады)
Чарняўскі - намеснік начальніка ўпраўлення па ахове
Ігар Мяфодзіевіч гісторыка-культурнай спадчыны і
рэстаўрацыі Міністэрства культуры
(намеснік старшыні Навукова-метадычнай
рады)
Міхайлава - намеснік начальніка аддзела ўпраўлення па
Вольга Фёдараўна ахове гісторыка-культурнай спадчыны і
рэстаўрацыі Міністэрства культуры (вучоны
сакратар Навукова-метадычнай рады)
Бяспалая - прарэктар па навуковай рабоце ўстановы
Марыя Аркадзьеўна адукацыі «Беларускі дзяржаўны універсітэт
культуры і мастацтваў», доктар
гістарычных навук, прафесар
Варфаламеева - старшы навуковы супрацоўнік дзяржаўнай
Тамара Барысаўна навуковай установы «Інстытут
мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору
імя Кандрата Крапівы Нацыянальнай
акадэміі навук Беларусі», кандыдат
мастацтвазнаўства
Высоцкая - загадчык аддзела старажытнага беларускага
Надзея Фёдараўна мастацтва дзяржаўнай установы
«Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі
Беларусь», доктар мастацтвазнаўства,
прафесар
Жураўлёў - вядучы спецыяліст-эксперт па архітэктуры
Іван Сяргеевіч рэспубліканскага унітарнага прадпрыемства
«Белдзяржэкспертыза Мінбудархітэктуры»
Ляўко - кіраўнік цэнтра дзяржаўнай навуковай
Вольга Мікалаеўна установы «Інстытут гісторыі Нацыянальнай
акадэміі навук Беларусі», доктар
гістарычных навук
Лакотка - дырэктар дзяржаўнай навуковай установы
Аляксандр Іванавіч «Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і
фальклору імя Кандрата Крапівы
Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі»,
член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі
навук Беларусі, доктар гістарычных навук,
доктар архітэктуры
Нікіцін - старшыня Камітэта архітэктуры і
Віктар Дзмітрыевіч горадабудаўніцтва Мінскага гарвыканкома
Сардараў - дэкан архітэктурнага факультэта
Армэн Сяргеевіч Беларускага нацыянальнага тэхнічнага
універсітэта, доктар архітэктуры
Сіняўскі - дырэктар праектнага рэспубліканскага
Уладзімір Пятровіч унітарнага прадпрыемства
«Праектрэстаўрацыя»
|
